عنوان مقاله :
بررسي اپيدميولوژيكي اقدام به خودكشي با مسموميت دارويي در گرگان طي سال هاي 1393-1387
عنوان به زبان ديگر :
Epidemiological Survey of Suicide Attempt by Drug Poisoning in Gorgan, Iran, 2008 to 2015
پديد آورندگان :
شكرزاده، محمد داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه داروﺳﺎزي - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻠﻮم داروﯾﯽ - ﮔﺮوه ﺳﻢ ﺷﻨﺎﺳﯽ و ﻓﺎرﻣﺎﮐﻮﻟﻮژي، ايران , حسين پور، رضا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻫﻤﺪان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، ايران , حاجي محمدي، امير داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮔﻠﺴﺘﺎن - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮔﺮوه ﺟﺮاﺣﯽ، ايران , دلارام، اعظم داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮔﻠﺴﺘﺎن - ﻣﺮﮐﺰ اﻣﻮزﺷﯽ درﻣﺎﻧﯽ 5 آذر، ايران , شايسته، يعقوب داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮔﻠﺴﺘﺎن - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﺳﻼﻣﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ايران
كليدواژه :
اﺧﺘﻼﻻت رواﻧﯽ , اﭘﯿﺪﻣﯿﻮﻟﻮژي , ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ , ﺧﻮدﮐﺸﯽ
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مسموميت هاي عمدي ناشي از دارواز شايع ترين روش هاي اقدام به خودكشي مي باشند. مطالعه حاضر با هدف تعيين ويژگي هاي جمعيت شناختي و شناخت الگوي اقدام به خودكشي با مسموميت دارويي انجام شده است.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصيفي- تحليلي و از طريق جمع آوري اطلاعات از پرونده پزشكي موارد اقدام به خودكشي با مسموميت دارويي در فاصله سال هاي 1387 تا 1393 در بيمارستان 5 آذر گرگان صورت گرفته است. آناليز اطلاعات از طريق نرم افزار Stata نسخه 11 و آزمون پيرسون كاي اسكوار انجام شده است.
يافته ها: در طي هفت سال بررسي، 442 مورد اقدام به خودكشي با مسموميت دارويي ثبت گرديده كه 244 نفر(55/2 درصد) زن و229 نفر آن ها (51/8 درصد) سن بين 20 تا 29 سال داشتند. ميانگين سني 8/14 ±24/54 سال بود و اكثريت ساكن شهر بوده اند (79 درصد). هم چنين 224 نفر(55/2درصد) مجرد و248 نفر (56/1 درصد) داراي تحصيلات متوسطه بوده اند. مسموميت ها غالباٌ در تابستان رخ داده بود (28/7 درصد). در بين داروهاي مصرف شده، آرام بخش- خواب آورها به ويژه بنزوديازپين ها شايع ترين بود (47/5 درصد) و بعد از آن ها داروهاي ناركوتيك (26/5 درصد) و ضدافسردگي ها (17/4 درصد) قرار داشتند. در نهايت 3 بيمار فوت شده بود (0/68 درصد) و اختلافات خانوادگي مهم ترين علت اقدام به خودكشي بوده است (46/8 درصد).
استنتاج: داروهاي آرام بخش- خواب آور با محوريت بنزوديازپين ها مهم ترين عامل اقدام به خودكشي با مسموميت دارويي بوده است كه در نسل جوان، افراد مجرد و كساني كه از اختلافات خانوادگي رنج مي برند بيش تر مشاهده مي گردد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Intentional drug poisoning is one of the most common methods of
suicide attempt. The purpose of this study was to determine the demographic characteristics of suicide
attempters and identifying the pattern of intentional drug poisoning.
Materials and methods: We conducted a descriptive-analytical study in which data was
collected from the medical records of suicide attempts by drug poisoning in 5Azar Hospital in Gorgan,
Iran, 2008-2015. Data was analyzed by Stata V.11 and Pearson's Chi-squared test.
Results: During these seven years, 442 cases of suicide attempts by drug poisoning were
recorded in which there were 244 (55.2%) females and 229 individuals (51.8%) aged 20–29 years. Their
mean age was 24.54 ± 8.14 and the majority (79%) lived in urban areas. Also, 224 (55.2%) patients were
single and 248 (56.1%) had high school education. Poisoning occurred mostly in summer (28.7%).
Among the pharmaceuticals, sedative-hypnotic drugs especially benzodiazepines were used more often
(47.5%) followed by narcotic drugs (26.5%) and antidepressants (17.4%). Death occurred in three
patients (0.68%) died. Family quarrel was found to be the main cause of suicide attempts (46.8%).
Conclusion: Sedative-hypnotic drugs especially benzodiazepines were the most common agents
used in intentional drug poisoning that were seen most commonly among younger individuals, single
persons and people with family quarrel.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران