بررسي عوامل موثر در وقوع تصادفات شهري

حمل و نقل يكي از مهم ترين متغيرها در توسعه اقتصادي، اجتماعي و سياسي هر كشوري به شمار مي رود. با توجه به فوايد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ناشي از توسعه حمل ونقل و سرعت جابه جايي كالا و مسافر، تعداد تصادفات ترافيكي افزايش يافته است. ضايعات جاني و مالي ناشي از تصادفات ترافيكي، هزينه هاي مادي و معنوي زيادي بر جوامع تحميل مي كند. به طوري كه تصادفات ترافيكي به يكي از عوامل مهم مرگ ومير و صدمات جاني و مالي در ايران و جهان به خصوص در بين جوانان تبديل شده است. اين مقاله، به بررسي نقش عامل انساني، عامل وسيله نقليه و عامل راه در وقوع تصادفات شهر تهران مي پردازد. جامعه آماري، تصادفات رخ داده در سال 1394 شهر تهران است. براي جمع آوري داده ها و اطلاعات لازم براي تحقيق از اطلاعات برگ گزارش تصادفات (اطلاعات عمومي) كه به هنگام ترسيم كروكي در تصادفات تكميل مي شود، استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه در 79درصد از تصادفات، فقط عامل انساني به تنهايي نقش داشته است و عوامل راه و وسيله نقليه در مجموع، 32/4درصد تصادفات را شامل مي شوند و 68/16درصد از تصادفات نيز اشتراك عوامل دخيل بوده اند. بيشترين درصد عامل انساني در وقوع تصادفات مربوط به عدم توجه به جلو با 6/31درصد بوده است و مصرف مشروبات الكلي نيز 28/0درصد از تصادفات را به خود اختصاص داده است. بيشترين درصد تاثير عامل وسيله نقليه در تصادفات مربوط به نقص سيستم ترمز با 2درصد است. هم چنين بيشترين درصد تاثير عامل راه در تصادفات مربوط به كم عرض بودن معبر با 0/9درصد است.