برآورد هزينه تلفات ترافيكي در ايران بر اساس رويكرد ارزش گذاري مشروط

Estimated Cost of Traffic Casualties in Iran Based on Conditional Valuation Approach

در اين مطالعه، رويكرد تمايل به پرداخت با استفاده از الگوي مطالعات انجام شده در كشورهاي توسعه يافته به كار گرفته شده است. روش تمايل به پرداخت، ارزش عمر را برحسب مقاديري مي سنجد كه مردم براي كاهش ريسك تهديدكننده جان خود، تمايل به پرداخت آن دارند. اين مطالعه با هدف بررسي امكان به كارگيري روش تمايل به پرداخت و طراحي پرسش نامه مربوط به آن در ايران انجام شده است. دو روش قابل استفاده در رويكرد تمايل به پرداخت شامل ترجيح آشكار و ترجيح بياني مي شود. از بين اين دو روش، روش آشكار از كاربرد بيشتري برخوردار بوده و در آن با استفاده از پرسش نامه به طور مستقيم يا غيرمستقيم در مورد درك ايمني افراد سوال مي شود. استفاده از ارزش گذاري مشروط يك شيوه شناخته شده براي برآورد تمايل به پرداخت بوده و در اين مطالعه از پرسش نامه هاي «انتها باز» استفاده شده است. براي اين منظور تعداد نمونه برابر با 400 نفر در نظر گرفته شده و دو روش مصاحبه حضوري و تماس تلفني به كار گرفته شده است. نتايج اين مطالعه نشان داد كه با جمع بندي كل اقلام هزينه با روش سرمايه انساني، بار اقتصادي ناشي از تلفات ترافيكي در ايران در سال 1390 بيش از 111 هزار ميليارد ريال برآورد شده است. با تنزيل مقدار تمايل به پرداخت در سال 1392 (معادل 5/2 ميليارد ريال براي هر فرد) به 1390 با استفاده از نرخ تورم متوسط، مقدار اين هزينه برابر با 7/1 ميليارد ريال براي هر فرد در سال 1390 محاسبه مي شود. مقدار 53 درصدي اضافه هزينه براساس رويكرد تمايل به پرداخت نسبت به روش سرمايه انساني بسيار شبيه به نتايج مطالعات بين المللي از جمله اداره زيرساخت، حمل و نقل و اقتصاد منطقه-اي در استراليا است.

In this study، the willingness to pay approach has been employed by using studies done in developed countries. The willingness to pay method measures the value of life in terms of values for which people are willing to pay for reducing risks threatening their lives. This study has been conducted with the aim of investigating the employment of the willingness to pay method and designing relevant questionnaires. Two usable methods، i.e.، obvious preference and expressive preference are taken into account in the willingness to pay approach. From among these two methods، the obvious method is highly applicable and peoples' safety is questioned by using questionnaires directly or indirectly. The use of conditional valuation is a known method for estimating willingness to pay، and in this study، open-ended questionnaires were used. To this end، the number of 400 people was considered and two in-person interview and phone contact ways were employed. The findings suggested that، by summing up all items of costs along with human capital method، the economic load arising from traffic casualties in Iran was estimated to be over 4 billion dollars in 2011. By reducing the value of willingness to pay in 2013 (equivalent to 65000 dollars for each person) to that of 2010 by using the medium inflation rate، the value of this cost is estimated for 30000 dollars for each person in 2010. The overhead value of 53%based on the willingness to pay approach relative to the human capital method is much similar to the findings of international studies including infrastructure، transportation and regional economy bureau in Australia.