پيش بيني هيجان خواهي موتور سواران بر اساس صفات شخصيت و چشم انداز زمان

Prediction of Motorcyclists' Sensation-Seeking Based on Personality Traits and Time Perspective

هدف از پژوهش حاضر، پيش بيني هيجان خواهي موتورسواران براساس صفات شخصيت و چشم انداز زمان بود. روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري در اين پژوهش كليه موتورسواران شهر تهران است. به منظور توزيع يكنواخت نمونه، از مناطق طبقه بندي شده شهر تهران، 4 منطقه با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شد. در هر يك از مناطق، پرترددترين ميدان ها براي جمع آوري اطلاعات انتخاب شد و در هر ميدان 30 نفر موتورسوار به طور تصادفي انتخاب شدند و مورد بررسي قرار گرفتند، در نهايت تعداد 120 نفر موتورسوار به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، مقياس هيجان خواهي زاكرمن (1992)، پرسش نامه سنجش صفات پنج گانه شخصيتي نئو (1985) و پرسش نامه چشم انداز زماني زيمباردو (1999) بودند. نتايج نشان داد از عوامل شخصيت، عامل برون گرايي و گشودگي با هيجان خواهي در سطح 5درصد رابطه معنادار دارند و مثبت بودن اين ضرايب در واقع نشان دهنده اين است كه با افزايش اين عوامل، ميزان هيجان خواهي نيز افزايش مي يابد. هم چنين چشم انداز زمان با هيجان خواهي رابطه منفي معنادار دارد. منفي بودن اين ضريب درواقع نشان دهنده اين است كه با افزايش اين عامل، ميزان هيجان خواهي كاهش مي يابد.

The purpose of this study was to predict motorcyclists' sensation-seeking based on personality traits and time perspective. The research method is descriptive co relational. The statistical population of this research is all motorcyclists in Tehran. In order to uniformly distribute the samples، four regions were selected Tehran's categorized areas via cluster sampling. In each of the areas، the most frequent fields were selected for data collection. In each field، 30 motorcyclists were randomly selected and examined. Finally، 120 motorcyclists were selected as the sample group. The tools used in this research were Zuckerman's emotional scales (1992)، Neo's Five Personality Traits (1985) and Zimbardo Time Spell (1999). The results showed that there is a significant relationship between personality factors، extroversion and openness with sensation-seeking at the level of 5%، and the positivity of these coefficients actually indicates that with increasing these factors، the level of sensation-seeking also increases. Also، the time perspective has a significant negative relationship with emotion. The negativity of this factor actually indicates that with increasing this factor، the amount of sensation-seeking decreases.