شناسايي و اولويت بندي عوامل موثر بر بي نظمي ترافيكي در بزرگراه ها

حمل و نقل به عنوان يكي از عوامل تاثيرگذار بر رونق اقتصادي، از طريق جابه جايي بار و مسافر، زمينه هاي امكان دسترسي به رفاه و تسهيلات ملي را افزايش مي دهد. مطالعه بخش حمل و نقل به عنوان پيش نياز و زيربناي توسعه، داراي نقش اساسي و كارآمد در باروري امكانات و استعدادهاي بالقوه جوامع بوده و موجب برقراري تقويت هرچه سريع تر و گسترده تر بخش هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشورها مي شود. ازسوي ديگر گسترش تسهيلات و زيرساخت هاي حمل ونقل علي رغم ايجاد مزاياي بسيار براي شهروندان به عنوان يكي از عوامل افزايش روزافزون تصادفات نيز محسوب مي شود. در سال هاي اخير، دست اندركاران حوزه حمل و نقل، تلاش كرده اند تا با استفاده از روش هاي مديريت ترافيك، وضعيت ترافيك و ايمني را بهبود بخشند. در اين ميان، بي نظمي ترافيك به عنوان يكي از معضلات اساسي رفتار ترافيكي در شبكه معابر و به خصوص بزرگراه ها و آزاد راه ها تبديل شده است كه درصورت شناسايي عوامل آن و با استفاده از راه كارهاي نوين، مي توان تا حدود زيادي آن را بهبود بخشيد. از اين رو در تحقيق جاري سعي مي شود عوامل موثر بر بي نظمي ترافيك شناسايي و اولويت بندي شوند. لذا ابتدا عوامل موثر بر بي نظمي ترافيك مورد شناسايي و ارزيابي قرار گرفته است؛ سپس با به كارگيري روش فرآيند تحليل سلسله مراتبي و نرم افزار Expert choice ميزان اولويت هر يك از عوامل تعيين شده است. براي اين فرآيند از نظرات كارشناسي از طريق پرسش نامه و با جامعه هدف خبرگان و كارشناسان استفاده مي شود. نتايج نشان مي دهد كه عوامل انساني با 39/2 درصد در مرتبه اول، عوامل مديريتي با 24/6 درصد در مرتبه دوم، عوامل ترافيكي با 20/5 درصد در مرتبه سوم و عوامل زيرساختي با 15/7 درصد در مرتبه چهارم قرار دارند.