عنوان مقاله :
شمارش ماست سل ها در بافت پريودنتال بيمار و سالم
عنوان به زبان ديگر :
Quantification of Mast Cells in Periodontally Diseased and Healthy Tissues
پديد آورندگان :
سيدمجيدي، مريم داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﺑﻞ - داﻧﺸﮑﺪه دﻧﺪاﻧﭙﺰﺷﮑﯽ - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﻮاد دﻧﺪاﻧﯽ - ﮔﺮوه ﭘﺎﺗﻮﻟﻮژي دﻫﺎن، ﻓﮏ و ﺻﻮرت، ايران , دباغ ستاري، فرهاد داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﺑﻞ - داﻧﺸﮑﺪه دﻧﺪاﻧﭙﺰﺷﮑﯽ - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻣﻮاد دﻧﺪاﻧﯽ - ﮔﺮوه ﭘﺮﯾﻮدﻧﺘﻮﻟﻮژي، ايران , فاعلي قاديكلايي، رقيه داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﺑﻞ - داﻧﺸﮑﺪه دﻧﺪاﻧﭙﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , قلي نيا، همت دانشگاه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﺑﻞ - ﭘﮋوﻫﺸﮑﺪه ﺳﻼﻣﺖ، ايران
كليدواژه :
ژﻧﮋﯾﻮﯾﺖ , ﭘﺮﯾﻮدﻧﺘﯿﺖ , ﺑﯿﻤﺎري ﭘﺮﯾﻮدﻧﺘﺎل , ﻣﺎﺳﺖ ﺳﻞ ﻫﺎ
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: پريودنتيت و ژنژيويت، بيماري هاي التهابي بافت هاي حمايت كننده دندان مي باشند. ماست سل ها سلول هاي التهابي هستند كه مي توانند در تخريب بافت همبند در بيماري پريودنتال نقش داشته باشند. در اين مطالعه به بررسي تعداد ماست سل ها در بافت لثه اي در بيماري هاي پريودنتال و مقايسه آن با حالت سلامت مي پردازيم.
مواد و روش ها: اين مطالعه موردي –شاهدي، بر روي 60 نمونه بافتي به دست آمده از 15 بيمار داراي پريودنتيت پيشرفته، 15 بيمار داراي پريودنتيت متوسط، 15 بيمار داراي ژنژيويت و 15 نمونه از لثه سالم (گروه كنترل) انجام شد. بيوپسي هاي به دست آمده طي جراحي فلپ يا افزايش طول تاج، با تولوئيدين بلو و هماتوكسيلين ائوزين رنگ آميزي شدند.
يافته ها: تعداد ماست سل ها در چهار گروه تفاوت معني داري داشته است (0/001>p). تفاوت معني داري از نظر تعداد ماست سل ها در حالت سلامت در مقايسه با پريودنتيت متوسط و پيشرفته و ژنژيويت مشاهده شد (0/001 >p)، ولي تعداد ماست سل ها در پريودنتيت متوسط و پيشرفته در مقايسه باژنژيويت (p>0/05) و درمقايسه بين پريودنتيت پيشرفته و پريودنتيت منوسط تفاوت معني داري را نشان نداد(p>0/05). بين تعداد ماست سل ها و درجه التهاب ميكروسكوپي ارتباط معني داري ديده نشد(p>0/09). استنتاج: به نظر مي رسد كه ماست سل ها در پاتوژنز بيماري هاي پريودنتال نقش داشته باشند، ليكن مطالعات بيش تر در اين زمينه توصيه مي شود.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Periodontitis and gingivitis are inflammatory diseases in supporting
tissues of tooth. Mast cells are inflammatory cells that can participate in destruction of connective tissue
in periodontal diseases. In this study we evaluated mast cells count in gingival tissues in individuals with
periodontal diseases and compared that with those in healthy people.
Materials and methods: This case-control study was done in 60 samples obtained from
patients with advanced periodontitis (n=15), moderate periodontitis (n=15), gingivitis (n=15), and healthy
tissue samples (n=15, control group). Biopsy specimens obtained during flap and crown lengthening
surgery were stained with toluidine blue and hematoxylin eosin.
Results: Mast cells count were significantly different between four groups (P<0.001). In fact a
significant difference was found in healthy status compared to that in moderate periodontitis, advanced
periodontitis and gingivitis (P<0.001) but it did not show any significant difference in advanced and
moderate periodontitis compared with that in gingivitis (P>0.05). Also, mast cells count did not reveal
any significant difference between advanced periodontitis and moderate periodontitis (P>0.05).
Moreover, we found no significant relationship between mast cells count and degree of microscopic
inflammation (P=0.09)
Conclusion: Mast cells are believed to play a role in pathogenesis of periodontal diseases, but
further studies are suggested to clarify this role.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران