تسريع در اجراي قانون رسيدگي به تخلفات رانندگي و تاثير بازدارندگي آن بر كاهش تصادفات و تخلفات

رانندگي بدون رعايت قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي، نظم و امنيت هر جامعه اي را تهديد و باعث سلب آسايش و آرامش افراد آن جامعه مي شود. با توجه به تصويب قانون جديد رسيدگي به تخلفات و افزايش 289درصدي تخلفات سال 95 نسبت به سال 89، بررسي تاثير سرعت بخشيدن اجراي قانون جديد رسيدگي به تخلفات بر كاهش تصادفات و تخلفات شهر تهران، هدف اين تحقيق است. اين تحقيق از نظر هدف، از نوع كاربردي و از لحاظ روش انجام، توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري اين تحقيق، روساي مناطق 26گانه پليس راهور تهران بزرگ هستند؛ براي جمع آوري داده ها، از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه بين سرعت بخشيدن در اجراي قانون و بازدارندگي از تصادفات و تخلفات تاثير مثبت و معناداري وجود دارد. در نتيجه پيشنهاد مي شود پليس راهنمايي و رانندگي راه كاري را در جهت ابلاغ سريع تخلفات اعمال شده توسط دوربين هاي ثبت تخلفات، بازرسان نامحسوس و تخلفات دوبرگي در نظر بگيرد. مجهز شدن پليس به امكانات و فناوري هاي روز جهت سرعت بخشيدن به ثبت تخلفات و سرعت در آگاهي دادن به مردم و اطلاع رساني بخش هاي مهم قانون جديد از طريق رسانه هاي جمعي، هم چنين مجازات فوري و شديد در تخلفات حادثه آفرين مانند ضبط گواهي نامه، اعمال محروميت هاي اجتماعي و توقيف خودرو در كاهش تخلفات و تصادفات بسيار موثر است.