عنوان مقاله :
بررسي كارايي نانوذرات اكسيد گرافن مغناطيسي شده (MGO NPs) در حذف 2 و 4 دي كلروفنل از محيط آبي
عنوان به زبان ديگر :
Efficiency of Magnitized Graphene Oxide Nanoparticles in Removal of 2,4-Dichlorophenol from Aqueous Solution
پديد آورندگان :
آذري، علي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ، ايران , سالاري، مهدي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻫﻤﺪان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، ايران , دهقاني، محمدهادي داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ - ﮔﺮوه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺤﯿﻂ، ايران , علي محمدي، محمود داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ - ﮔﺮوه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺤﯿﻂ، ايران , غفاري، حميدرضا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، ايران , شرفي، كيومرث داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﮐﺮﻣﺎﻧﺸﺎه - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ، ايران , شريعتي فر، نبي داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ - ﮔﺮوه ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺑﻬﺪاﺷﺖ ﻣﺤﯿﻂ، ايران , بازيار، منصور داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺗﻬﺮان - داﻧﺸﮑﺪه ﺑﻬﺪاﺷﺖ، ايران
كليدواژه :
ﺟﺬب , ﻓﺎﺿﻼب , اﮐﺴﯿﺪ ﮔﺮاﻓﻦ ﻣﻐﻨﺎﻃﯿﺴﯽ , 2 و 4 دي ﮐﻠﺮوﻓﻨﻞ
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: 2 و 4 دي كلروفنل يكي از تركيبات مهم ارگانوكلره است. مقاومت بالا در مقابل تجزيه، ايجاد طعم و بو در آب، سميت بالا و سرطان زا بودن از نگراني هاي مهم اين آلاينده به شمار مي آيند. به همين منظور، مطالعه حاضر به منظور بررسي جذب 2 و 4 دي كلروفنل روي اكسيد گرافن مغناطيسي انجام شد.
مواد و روش ها: رفتار جذب 2 و 4 دي كلروفنل به وسيله مجموعه از ازمايشات بسته به عنوان تابعي از (pH(3-11، زمان تماس (0-120 دقيقه)، غلظت آلاينده (10تا125 ميلي گرم بر ليتر) در 3 دوز مختلف جاذب (0/1 تا 1 گرم در ليتر) مطالعه شد. در نهايت مدل هاي سينتيكي شبه درجه 1، شبه درجه 2، ايزوترم هاي لانگموير و فروندليچ و ترموديناميك جذب در شرايط بهينه شده مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: نتايج نشان داد در حالت بهينه شده متغيرهاي مورد مطالعه، (pH برابر با 5، زمان تماس معادل 15 دقيقه، غلظت آلاينده برابر با 10 ميلي گرم در ليتر و دوز جاذب معادل 0/75 گرم در ليتر) حداكثر ظرفيت جذب و راندمان حذف2 و 4 دي كلروفنل برابر 84/74 ميلي گرم بر گرم و 100 درصد شد. نتايج نشان داد مدل هاي ايزوترمي لانگموير (0/9987= R2) و سينتيكي شبه درجه دوم (0/9992= R2) بهترين مدل در توصيف داده هاي جذب مي باشد. پارامترهاي ترموديناميكي آشكار ساخت كه فرايند جذب گرماگير (57/7 تا 119/15=ΔH°) و خودبه خودي (1/15-تا 9/44- =ΔG°) بود.
استنتاج: MGO NPs به دليل توسعه قابليت هايي مانند جداسازي آسان و سريع از نمونه و پتانسيل بالا در حذف آلاينده مورد مطالعه مي تواند به عنوان جاذبي مناسب براي حذف 2 و 4 دي كلروفنل از آب و فاضلاب معرفي شود.
چكيده لاتين :
Background and purpose: 2,4 dichlorophenol is one of the most important components of
organochlorine. High resistance against degradation, creating odor and taste in water, high toxicity and
being carcinogen have made this pollutant a great concern. Current study batch was done to investigate
the adsorption of 2,4 dichlorophenol onto Magnetic Graphene Oxide Particles (MGO NPs).
Materials and methods: The adsorption behavior of 2,4-dichlorophenol was studied in a series
of batch experiments as a function of pH (3-11), contact time (0-120 min), and pollutant concentration
(10-125 mg/L) at three different adsorbent dosages (0.1-1 g/L). Finally, pseudo-first-order, pseudosecond-
order kinetic, Langmuir and Freundlich isotherm models and adsorption thermodynamic were
studied in optimized conditions.
Results: The results revealed in optimized conditions (pH=5, contact time=15 min, pollutant
concentration= 10mg/l and adsorbent dose=0.75 g/l) maximum adsorption capacity and removal efficiency
of 2,4-dichlorophenol were 84.74 mg/g and 100%, respectively. Langmuir isotherm (R2=0.9987) and
pseudo-second-order (R2=0.9992) models were proved to be the best in describing the adsorption data.
The thermodynamic parameters showed that the adsorption process was endothermic (ΔG= 57.7 to
119.15) and spontaneous (ΔG= -1.15 to -9.44).
Conclusion: MGO NPs have extended capabilities such as easy and rapid separation from
sample and high potential in removing 2,4 dichlorophenol, so, it can be introduced as an appropriate
adsorbent for removal of this pollutant from water and wastewater.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
