بررسي نقش استرس و اضطراب در رفتار رانندگان

با توجه به صنعتي شدن جوامع بشري و به تبع آن گسترش شهرها، شاهد افزايش عوامل استرس زا و در نتيجه افزايش اضطراب و بيماري هاي روان تني و افسردگي در بين جوامع مختلف هستيم؛ توجه به نقش عوامل محيطي به عنوان عاملي تاثيرگذار بر روي اعمال و رفتار انسان ازسويي و تفاوت توانايي افراد در كنترل و پاسخ گويي مناسب به محرك هاي دروني و بيروني و تاثيرگذاري اين هيجان ها در حوادث رانندگي باعث مي شود اهميت بررسي نقش عوامل انساني به ويژه نقش استرس و اضطراب از اهميت بالايي برخوردار باشد. از اين رو استفاده از تست هاي روان شناسي به عنوان يكي از مهم ترين ابزارهاي بررسي تشخيص و پيشگيري از استرس و اضطراب و به عنوان معياري براي تعيين سلامت رواني افراد جامعه از اهميت بالايي برخوردار است. مقاله حاضر با تجزيه و تحليل داده هاي حاصل از پرسش نامه، به بررسي نقش استرس و اضطراب در رفتار رانندگي دانشجويان پسر دانشكده فني و مهندسي دانشگاه آزاد كرج مي پردازد. اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و به لحاظ روش اجرا، از نوع توصيفي- پيمايشي است. جامعه آماري اين تحقيق، 400 نفر از دانشجويان پسر دانشكده فني و مهندسي دانشگاه آزاد كرج در سال 1394 هستند كه با توجه به جدول مورگان، 200 نفر از آنها با روش نمونه گيري تصادفي ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسش نامه 21 ماده اي DASS و 28 ماده ايGHQ نيز به عنوان ابزار گردآوري اطلاعات اين پژوهش در نظر گرفته شدند. براساس نتايج 77. 2درصد افراد مورد پژوهش در آزمون DASS از استرس با درجه عادي برخوردار بوده اند، 16درصد از استرس با درجه خفيف و عادي و تنها 4. 8درصد از دانشجويان از استرس درجه شديد و بسيار شديد برخودار بوده اند. درخصوص مقايسه دو گروه رانندگان تصادفي و غيرتصادفي با استفاده از آزمون سلامت عمومي براي تشخيص سطح سلامتي افراد مورد مطالعه 78درصد افراد نمره كمتر از 23 و 22درصد افراد نمره بالاتر از 23 كسب كرده بودند؛ يعني 22درصد افراد جامعه آماري مورد مطالعه نياز مبرم به خدمات مشاوره اي داشتند. ازطرف ديگر از بين عوامل اضطراب، افسردگي و استرس، به ميزان 63درصد استرس موجب سانحه رانندگي بوده است. يافته ها نشان مي دهد كه استرس به عنوان يكي از عوامل اصلي در تصادفات دخيل است و اين موضوع بر لزوم توجه هرچه بيشتر به عوامل رواني كه از مهم ترين عوامل در وقوع تصادفات هستند دلالت دارد.