هنر از ديدگاه رهبري

Art according to the Supreme Leader

همان‌گونه كه يكي از شروط مهم پايايي و ماندگاري هر پيام، جاي گرفتن در قالب‌هاي هنري است، براي انتقال مفاهيم متعالي و غني اسلامي نيز گريزي از استفاده از ابزار هنر نيست. انقلاب اسلامي با ادعاي جامعيت در تمام زمينه‌هاي فردي و جمعي و براي صدور انديشه‌هاي خود سخت نيازمند ابزار هنر است. عمق اين نياز آن‌گاه روشن‌تر مي‌شود كه جايگاه تاريخي انقلاب اسلامي در برابر ايدئولوژي‌هايي كه علي‌رغم كثرتشان در مبناي اومانيستي‌شان مشترك‌اند، درك شود و در راه انتقال انديشه‌هاي والاي انقلاب به نسل‌هاي آينده و همچنين، صدور آن‌ها به ديگر حوزه‌هاي جغرافيايي و معرفتي، «هنر» يكي از بهترين ابزارهاست؛ زيرا هنر «زبان مشترك تمامي انسان‌ها» است. با در نظر گرفتن اين نكته و با تأكيد بر سطح گستردۀ مطالعات رهبري و صاحب‌نظر بودن ايشان در عرصۀ هنر و ادبيات ايران، و ضرورت انجام پژوهشي در آثار معظم‌له به‌منظور يافتن جايگاه هنر و تبيين خط‌مشي‌هاي ارائه‌شده امري ضروري مي‌نمايد. اين پژوهش كوشيده است با توجه به تأثيرگذاري بي‌اندازه هنر در فرهنگ عمومي و جايگاه توليدكننده اين متون، حركتي در راستاي استخراج اهداف و خط مشي‌هاي ترسيم‌شده توسط رهبري براي هنر و هنرمندان انجام دهد.

A message is immortalized when given an artistic form, so it is inevitable to do the same with Islamic concepts. Besides, art is deemed to hold a noble status and its extensive and profound relation with other fields makes it necessary to give it deserving consideration. The Islamic Revolution has to adopt artistic means for its propagation since it is based on the Revelation and the Infallible Traditions and has as its motto the unity of piety and politics and comprehensiveness in every personal and public domain. This requirement becomes especially manifest when we see the historical stance of the Islamic Revolution that inherits the instructions of all prophets coming face to face with other ideologies that despite their large number share a humanistic worldview. Art is thus the most efficient means of transmitting the elevated thoughts inherent in the Revolution to the coming generation of people or to other geographical and epistemological areas, and this is due to the fact that art is the shared language of all nations. Recognizing the fact that the thoughts of the leaders of revolutions play a remarkable part in setting the directions, the idea of velayat-e-faqih is to be attributed the same significance in Islamic Revolution. In the case of the Supreme Leader of our Revolution, we should assert his extensive authority on various fields of Iranian and global art and literature, hence the necessity of more scrutiny in his thoughts for the sake of delineating his guidelines concerning art.