اداره امور كسب‌ و‌ كار از منظر ولايت‌فقيه (با تكيه بر تجارت داخلي)

كسب و تجارت در طول تاريخ با حيات بشري همراه بوده و تلاش افراد و حكومت‌ها براي رونق آن از اهميت بسزايي برخوردار بوده است. بازرگاني در نظام جمهوري اسلامي بنا به اقتضائات فراز و‌ نشيب‌هايي را پشت سر گذاشته است. ايران بيش از سه دهه حاكميت و تجربۀ عملكردي، با تجربيات موفق و ناموفقي همراه بوده است. جهت توسعه و پيشرفت داشتن الگوي بومي مبتني‌بر گفتمان رهبري و آرمان­هاي ملي و ظرفيت جامعه لازم و ضروري به­ نظر مي­رسد. هدف اين پژوهش شناسايي ابعاد كسب‌ و‌ كار با رويكرد بازرگاني داخلي با ابتنا به فرمايشات ولايت فقيه مي­باشد. در اين پژوهش از روش كيفي استفاده و داده­ هاي پژوهش با استفاده از تحليل محتوا با بهره‌گيري از نرم‌افزار MAXQDA تحليل گرديده است. يافته­هاي پژوهش نشان مي­دهد كه مهم‌ترين رويكرد ولايت‌فقيه، تحقق توانمندسازي اقتصاد بومي است كه مبناي آن توجه به رعايت الزامات اقتصاد مقاومتي و توليد ملي مي­باشد. براي تحقق اين مهم سامان­دهي مطلوب بازار و استفاده بهينه از ظرفيت ­هاي درون در زنجيره توليد تا مصرف مي­باشد. ضرورت انسجام محيط كسب‌ و كار و بازرگاني به‌صورت هماهنگي افقي و عمودي در فرآيند زنجيره تامين از توليد تا نظام توزيع. ضمناً نظارت و كنترل كالاي حساس و اساسي لازم و ضروري به‌ نظر مي‌رسد و بايستي حتي‌المقدور در زمينه تامين كالاهاي اساسي در داخل كشور صورت گيرد.