عنوان مقاله :
عفونت كانديدايي دستگاه ادراري؛ پروتكل درماني
عنوان به زبان ديگر :
Candida Urinary Tract Infections; Treatment Protocol
پديد آورندگان :
رضايي، محمدصادق داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻋﻔﻮﻧﯽ ﺑﺎ ﮔﺮاﯾﺶ ﻋﻔﻮﻧﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﯽ، ايران , واعظي، افسانه داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , محسني، سحر داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﺳﺎري، ايران , فاعلي، ليلا داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﯽ - ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت داﻧﺸﺠﻮﯾﯽ، ايران , بدلي، حميد داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ ﻣﺎزﻧﺪران - ﻣﺮﮐﺰ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﻗﺎرچ ﻫﺎي ﺗﻬﺎﺟﻤﯽ - ﮔﺮوه اﻧﮕﻞ ﺷﻨﺎﺳﯽ و ﻗﺎرچ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﭘﺰﺷﮑﯽ، ايران
كليدواژه :
درﻣﺎن , ﺗﺸﺨﯿﺺ , ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﮐﺎﻧﺪﯾﺪا , ﻋﻔﻮﻧﺖ ﮐﺎﻧﺪﯾﺪاﯾﯽ دﺳﺘﮕﺎه ادراري
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: انتخاب داروي ضدقارچي مناسب در درمان عفونت كانديدايي دستگاه ادراري براساس فاكتور زمينه اي ميزبان، محل ابتلاي دستگاه ادراري و فارماكنتيك/فارماديناميك داروي مورد نظر متفاوت مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي پروتكل هاي درماني در عفونت كانديدايي دستگاه ادراري مي باشد.
مواد و روش ها: مطالعه مروري حاضر با استفاده از بانك هاي اطلاعاتي نظير Google scholar، ISI Web of Medline، Scopous science، Science Direct، Magiran، SID، Irandoc، Iranmedex و با واژه هاي كليدي Urinary tract infections، Candida species، diagnosis، treatment از مقالات مرتبط منتشر شده طي سال هاي 1994 تا 2016 انجام گرديد.
يافته ها: فلوكونازول به دليل حلاليت بالا و توزيع گسترده بافتي به عنوان داروي انتخابي در درمان عفونت كانديدايي دستگاه ادراري مي باشد.اگر چه فلورسيتوزين فعاليت خوبي براي بيش تر نمونه هاي كانديدا نشان مي دهد و به صورت فعال از طريق ادرار دفع مي گردد ولي سميت بالاي آن و سرعت ايجاد مقاومت در صورت تجويز دوز منفرد دارو، مصرف آن را محدود كرده است. آمفوتريسين ب براي بيشتر گونه هاي كانديدا فعال است جز تعدادي از ايزوله هاي كانديدا كروزه اي كه به اين دارو مقاوم هستند. ديگر آزول ها و اكينوكاندين ها، كم ترين فعاليت دفع دارو را در ادرار دارند و عموماً در درمان موثر نيستند ولي گاهي عفونت لوكاليزه كانديدايي در كليه به علت انتشار خوني با اكينوكاندين ها درمان مي گردد.
استنتاج: در اين مطالعه تست هاي تشخيصي و روش هاي درمان عفونت كانديدايي دستگاه ادراري بيان گرديده است. پروتكل هاي نظارتي و استراتژي هاي درماني براي كنترل و جلوگيري عفونت كانديدايي دستگاه ادراري در بيماران با فاكتور مستعدكننده ضروري به نظر مي رسد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: The choice of antifungal agent in treatment of Candida urinary tract
infections (CUTI) is dependent on the site of infection, the underlying disease of the patient, and the
pharmacokinetics/pharmacodynamics (PK/PD) of the agent. This study aimed to perform a review of
antifungal therapy for CUTI.
Materials and methods: Data was obtained by a search for full-text articles in Medline,
PubMed, Embase, Scopus, Web of Science, Science Direct, Google Scholar, Magiran, Irandoc, and Iran
Medex published from 1994 until 2016. The search keywords included urinary tract infections, Candida
species, diagnosis, and treatment.
Results: Fluconazole is the drug of choice for prophylaxis and treatment of CUTI due to low
toxicity, high solubility, and wide tissue distribution. Although flucytosine is concentrated in urine and has
potent activity against Candida species, treatment is restricted because of its toxicity and expansion of
resistance when it is used alone. In addition, amphotericin B is an active drug against most Candida species
(except resistant C. krusei strains). Other azoles and echinocandins are not effective for treating CUTI due to
the minimum excretion of the active compound into the urine. However, a localized renal infection followed
by blood spreading might be treated by echinocandins because of its effective tissue concentrations.
Conclusion: We presented diagnostic tests and treatment protocols of CUTI, but new
surveillance protocols and diagnostic strategies for control and prevention of CUTI in critically ill
patients are essential.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران