برآورد كارايي در استان هاي ايران به روش تابع مرزي تصادفي

Energy efficiency in Iran’s provincial with Stochastic frontier production function method

انرژي يكي از اصلي ترين نهاده هاي كمياب توليد است. از اين رو توجه به كارايي انرژي براي دستيابي به سطح بالاتر رشد ضروري است. اين پژوهش با هدف بررسي كارايي انرژي مصرفي استان ها با توجه به تفاوت هاي اقليمي آن ها انجام مي شود. در اين مقاله پس از مرور مباني نظري و شواهد تجربي تابع كاب داگلاس انتخاب و با استفاده از روش تابع مرزي تصادفي و داده هاي استاني سال هاي 1390-1385 برآورد و كارايي انرژي استان هاي واقع در مناطق همگن جغرافيايي مقايسه مي شود همچنين تاثير عدم كارايي بر توليد و اثر روند بر جزء عدم كارايي مورد آزمون قرارگرفته و نشان مي دهد كه عدم كارايي در توليد سهم ناچيزي دارد و روند آن در طول زمان افزايشي است. مقايسه كارايي انرژي در بين استان هايي با اقليم همگن ، مبين آن است كه بيشترين كارايي انرژي را در نواحي سردسير ، استان خراسان شمالي ، در نواحي كوهستاني استان چهارمحال بختياري ، در نواحي نيمه خشك استان هرمزگان ، در نواحي خشك استان خراسان جنوبي و در نواحي مرطوب استان گيلان دارا مي باشند. متوسط كارايي فني و كارايي انرژي در 30 استان به ترتيب 90% و 2% برآورد مي گردد . اين ارقام نشان مي دهد كه اگر چه متوسط كارايي كل در كشور بالا است اما كارايي انرژي در كل كشور بسيار پايين مي باشد.

Energy is the main scares factor of production. So paying attention to energy efficiency is necessary in achieving higher growth rates. The aim of this research is to investigate energy consumption efficiency of Iran’s provinces because of their climate differences. We estimate a Cobb-Douglas stochastic frontier production function (based on theoretical and empirical grounds) with provincial data of 1385-1390 to compare energy efficiencies of similar climate provinces. Our findings show that although the provincial inefficiency is rising through time but its effect on provincial production is trivial. The comparison of energy efficiencies between similar climate provinces show that in mountainous climate area, Chaharmahal Bakhtiari province in semi-hot climate area, Hormozgan province, in hot climate southern Khorasan province and in wet climate Gilan province, are more energy efficient provinces. Also we find that average technical efficiency and average energy efficiency of 30 provinces during our time period are 90% and 2% respectfully, which means that although the total technical efficiency of country is high but the energy efficiency is low.