آمريكا-ايران؛ دموكراسي، تروريسم و سلاح هسته‌اي

در ايران در حالي كه قدرت سياسي در دست جناح اقتصادي، نظامي و ايدئولوژي‌گراي غربي منتخب باقي مانده است، رأي‌دهندگان ايران در دور پاياني انتخابات رياست جمهوري در 25 ژوئن مجبور شدند يكي از دو كانديداي نسبتاً ليبرال با استقبال نخبگان طرد شده روبه‌رو شد، در حالي كه رقيب رقيب ورا محافظه‌كارش توانست ائتلافي از رأي‌دهندگان روستايي، كم‌سواد و تندرو را گرد آورد و آنها را به سمت يك مبارزه انتخاباتي مردم‌گراي ساختگي براساس رهبري معنوي و ارزش محور سوق دهد. چنين جو سياسي براي رأي‌دهندگان آمريكايي قابل فهم نيست. البته واشنگتن انگيزه‌اي براي رأي‌دهندگان ايراني در انتخابات جناح نسبتاً مترقي‌خواه‌تر فراهم نكرد. از زمان انتخاب محمد خاتمي رئيس جمهور سابق ايران در 1997، آمريكا حلقه تحريم‌هاي اقتصادي را تنگ‌تر كرد و حتي تهديد به انجام حملات نظامي برضد ايران نمود. اگرچه اغلب ايرانيان مايل به بهبود رابطه با آمريكا هستند، اما آنها فهميده‌اند كه خصومت آمريكا نسبت به كشورشان در صورت انتخاب هركسي به رياست جمهوري ايران، ادامه خواهد يافت.