اثربخشي طرحواره درماني تمثيلي بر افسرده خويي جانبازان دچار استرس پس از سانحه جنگي مزمن (طرح تجربي تك موردي)

( Effectiveness of analogical treatment schema on Dysthymic disorder of veterans with chronic PTSD (Single case experimental schema

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مطالعه ميزان اثربخشي طرح واره درماني مبتني بر شيوه آموزشي تمثيلي- استعارهاي در درمان افسرده خويي جانبازان دچار PTSD انجام شد. روش: از طرح تجربي پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري تك آزمودني استفاده شد و 5 نفر از جانبازان PTSD دچار اختلال افسرده خويي به روش نمونه گيري هدفمند تحت درمان قرارگرفتند. نتايج: نتايج نشان داد، طرحواره درماني مبتني بر الحاق شيوه آموزشي تمثيلي، موجب كاهش معنادار علايم باليني افسردگي مزمن و نيز طرحواره هاي ناسازگار اوليه در اين بيماران شد و به علاوه اين نتايج در يك نوبت پيگيري 2 ماهه دوام مناسبي داشت. بحث: با كمك شيوه آموزشي تمثيلي و توليد حافظه معنايي «مانا» از عناصر درماني با بهره از داستانهاي تمثيلي ميتوان گامي موثر، در ثبات نتايج درمان و جلوگيري از عود، در بيماران دچار PTSD مزمن كه با مشكلات عديده انواع حافظه دچار هستند، برداشت.

Introduction:The present study aimed to examine the effectiveness of schema therapy based on conjunctive Analogical Stories training in the treatment of with Dysthymic Disorder. Method: The pre-test, post-test, and single-test follow-up (PPF) scheme was used in this study, and, and 5 cases of dysthymic disordered PTSD veterans were treated using targeted-sampling method. Results: The data analysis revealed that schema therapy based on conjunctive Analogical Stories training led to significant reductions in symptoms and healing the early schemas. Moreover, there was no lessening of effectiveness with recovery rates in the follow-up study, two month after the treatment. Discussion:The large positive treatment effects found in the schema therapy based on conjunctive Analogical Stories suggest that this treatment is more successful in replacing maladaptive schemas with more healthy schemas, alleviating the severe symptoms of dysthymia, reduction of suffering a relapse and memory dificit in war related PTSD with dysthymic patients and achieving clinically significant and relevant improvement.