ارتباط ژنتيكي پلي مورفيسم ژن گيرنده اينترلوكين (12 B1 (rs3746190 A/G با استعداد ابتلا به عفونت مزمن ويروس هپاتيت B

Genetic Association between Interleukin-12 Receptor B1 Polymorphism (rs3746190 A/G) and Susceptibility to Chronic Hepatitis B Virus Infection

سابقه و هدف: سايتوكين‌ها گروهي از پروتين‌هاي داخلي هستند كه نقش موثري در تنظيم واكنش‌هاي التهابي و مقابله با بسياري از بيماري‌هاي عفوني بازي مي‌كنند. سطوح بالاي سايتوكين‌هاي پيش التهابي و گيرنده‌هاي آن‌ها، معمولاً در ارتباط با پاسخ‌هاي ايمني عليه عفونت‌هاي ويروسي از جمله عفونت ويروس هپاتيت (B(HBVمشاهده مي‌گردند. اينترلوكين 12 و گيرنده آن نقش مهمي را در پاكسازي عفونت‌هاي ويروسي، خصوصاً هپاتيت B بر عهده دارند. هدف اين مطالعه بررسي ارتباط بين پلي مورفيسم (rs3746190 A/G) در ژن گيرنده اينترلوكين 12 B1 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتيت B مزمن مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه مورد- شاهدي، DNA ژنوميك مربوط به 150 بيمار مبتلا به هپاتيت B مزمن و 150 فرد سالم توسط روش Salting outاستخراج شد. ژنوتايپ مربوط به پلي مورفيسم تك نوكلئوتيدي (rs3746190A/G)، توسط روش PCR-RFLP توالي يابي شد. يافته‌ها: از مجموع 300 فرد مورد مطالعه، فراواني ژنوتايپي TT ,CT ,CC در افراد بيمار به ترتيب 40/7درصد، 46 درصد، 13/3 درصد و در گروه سالم به ترتيب 38 درصد، 49/3 درصد و 12/7 درصد به دست آمد. بعد از مراحل ژنوتيپي و آناليزهاي آماري، اختلاف معناداري بين گروه بيمار و سالم مورد مطالعه مشاهده نگرديد(p=0/845). استنتاج: نتايج حاصل از مطالعه هيچ ارتباطي بين پلي‌مورفيسم (rs3746190 A/G)در ژن گيرنده اينترلوكين 12 B1 و استعداد ابتلا به عفونت هپاتيت B مزمن را نشان نداد. بنابراين به نظر مي‌رسد اين پلي‌مورفيسم را نمي‌توان به عنوان فاكتور موثري در استعداد ابتلا به هپاتيت B مزمن به شمار آورد.

Background and purpose: Cytokines are a group of endogenous proteins which play an influential role in regulating the inflammatory responses and defeating infectious diseases. Elevated levels of proinflammatory cytokines and their receptors are usually observed in association with immune responses against viral infections such as hepatitis B virus (HBV) infection. IL 12 and its receptor play an important role in the clearance of viral i nfections, especially HBV. The aim of this study was to investigate the association between interleukin 12 receptor B1 gene single nucleotide polymorphism (rs3746190 A/G) and chronic HBV infection susceptibility. Materials and methods: In a case control study, genomic DNA of 150 chronic HBV infected patients and 150 healthy controls was extracted by salting out method and single nucleotide polymorphism (rs3746190 A/G) was genotyped using polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP). Results: A total of 300 individuals were studied. The frequency of rs3746190 A/G gene for CC, CT, TT genotypes was 40.7%, 46%, and 13.3% in chronic patients and 38%, 49.3%, and 12.7% in control group, respectively. After genotyping and statistical analysis, no significant difference was seen between the cases and controls (P=0.845). Conclusion: This study did not find any significant association between rs3746190 A/G single nucleotide polymorphism of the IL12RB1 gene and susceptibility to chronic hepatitis B virus infection. Therefore, polymorphism in gene IL12RB1 is not an effective factor for susceptibility to chronic HBV.