عنوان مقاله :
مرگ و مرگ انديشي در اشعار شفيعي كدكني
پديد آورندگان :
جباره ناصرو، عظيم دانشگاه جهرم , كوهنورد، رقيه دانشگاه جهرم
كليدواژه :
زندگي , شفيعي‌كدكني , مرگ , مرگ‌انديشي
چكيده فارسي :
مرگ پديده‌اي ناشناخته است كه همواره ذهن و انديشه‌ي بشر را به خود مشغول كرده است. شاعران و انديشمندان هر ملتي نيز ديدگاه‌هاي متفاوتي درباره‌ي مرگ و هستي دارند كه آنها را در قالب هاي مختلف هنر و ادبيات مطرح مي‌كنند. محمدرضا شفيعي‌كدكني، متولد 1318، شاعر و پژوهشگر برجسته‌ي معاصر است كه در اشعار خود توجه ويژه‌اي به مقوله‌هاي مرگ و زندگي دارد. نگارندگان در اين جستار كوشيده‌اند با رويكردي تحليلي، انديشه و احساس اين شاعر درباره‌ي مرگ را واكاوي كرده و مباحثي مانند مرگ‌انديشي، هراس از مرگ، تصوير زندگي و شهادت را در اشعار وي بررسي كنند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه در اشعار شفيعي‌كدكني، چهارگونه رويكرد به مرگ ديده مي‌شود: اول؛ مرگ‌گريزي و مرگ‌ستيزي كه بيش‌تر مربوط به دوران آغاز شاعري اوست. دوم، مرگ در قالب شهادت و پاسداري از آرمان‌ها، سوم؛ مرگ‌ستايي عارفانه و صوفيانه كه در انديشه‌ي مولوي و عرفاي اسلامي ديده مي‌شود و چهارم؛ مرگ وجودي كه متأثر از دغدغه‌هاي فلسفي شاعر است و نمودهاي فراواني در دفتر «هزاره‌ي دوم آهوي كوهي» دارد. از ميان گونه‌هاي مرگ‌انديشي نيز، مرگ‌ستايي عرفاني بيش‌ترين بسامد و شهادت، كم‌ترين بسامدها را دارند.
چكيده لاتين :
Death has always occupied humans' thoughts due to being an unsolved mystery. Poets and thinkers of every nation have different views on death and existence expressed in different forms of art and literature. Mohammad Reza Shafiei Kadkani (born in 1939) is a contemporary prominent poet and researcher who has special attention to life and death in his poetry. In this paper we analyze the thoughts and emotions of the poet on death expressed in his poetry. Topics such as contemplation upon death, fear of death (necro-phobia), and images of life and martyrdom are discussed. It is argued that there are four kinds of approaches to death in Shafiei Kadkani's poems: First, escaping death and defying death related to his early phase of writing. Second, death as a testimony and protection of ideals. Third, mystical praise of death as shown in Molavi and Islamic mystics. and fourth, physical death as shown in his collection of poems, Hezare Dovom Ahooye Koohi (Gazelle's Second Millennium). The third kind is dominant in his poetry.
