طراحي الگوي ارزيابي عملكرد ايمني در نيروهاي مسلح

تلاش براي بهبود عملكرد در حوزه ايمني، يكي از پيش نيازهاي موفقيت نيروهاي مسلح است. اين مطالعه با هدف طراحي الگوي ارزيابي عملكرد ايمني در نيروهاي مسلح، انجام شده است. نوع پژوهش توصيفي – تحليلي - تركيبي است و براي طراحي و توسعه الگوي ارزيابي عملكرد ايمني در نيروهاي مسلح، مطالعه دقيق حوزه ايمني در نيروهاي مسلح صورت پذيرفت؛ لذا داده ها از طريق مشاهده، مصاحبه و مطالعه اسناد و مدارك جمع آوري شد. با توجه به اهميت مصاحبه ها، براي تجزيه و تحليل آنها از روش تحليل مضمون استفاده شد و آخرين دست آوردهاي موجود در زمينه ارزيابي عملكرد، در ادبيات پژوهش، به كمك متاسنتز مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. جهت طراحي الگو و شناسايي روابط ميان ابعاد الگو از روش الگوسازي ساختاري تفسيري استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش عبارت است از: رؤسا و معاونين واحدهاي ايمني و خبرگان مرتبط در حوزه ايمني، كه تعداد آنها بالغ بر 25 نفر ميباشد. با جاي گذاري شناسه هاي مربوط به عوامل ورودي مؤثر بر ارزيابي عملكرد ايمني نيروهاي مسلح، مجموعاً 65 شناسه در اين بخش قرار گرفتند. با دسته بندي شناسه ها 14 مفهوم پايه و 5 مفهوم سازمان دهنده حاصل شد و در بُعد مربوط به عوامل خروجي، مجموعاً 42 شناسه در اين بخش قرار گرفتند كه با دسته بندي شناسه ها 13 مفهوم پايه و 2 مفهوم سازمان دهنده به دست آمد. در كل، الگوي ارزيابي عملكرد ايمني در نيروهاي مسلح داراي 6 بُعد ورودي، 4 بُعد فرايندي و 2 بُعد خروجي ميباشد كه با توجه به جدول هاي سطح بندي مربوط به ابعاد ورودي مؤثر بر ارزيابي عملكرد ايمني در نيروهاي مسلح، به ترتيب: فرايندهاي داخلي، ظرفيت و توان، توانمندسازي و يادگيري، بودجه و اعتبارات، سياست ها و قوانين مي باشند و ابعاد خروجي، به ترتيب: سرامدي در ايمني داخلي، سرامدي در پاسخ گويي اجتماعي و توسعه پايدار مي باشند.