رفتار مكانيكي پوشش هاي نانوكامپوزيتي Ni-Al2O3 آبكاري شده در حضور مواد آلي

در اين پژوهش از يك روش نوين جهت افزايش محتواي نانوذرات آلومينا در پوشش هاي كامپوزيتي پايه نيكل آبكاري شده با جريان پالسي استفاده شد. متانول، اتانول و فرمالدهيد به عنوان مواد آلي به صورت جزئي به محلول وات اضافه شدند و پوشش هاي نانوكامپوزيتي نيكل آلومينا در حضور همگن سازي هم زمان اولتراسونيك و مگنتيك ايجاد شدند. بعد از فرايند پوشش دادن، تاثير حضور اين حلال هاي آلي در محلول آبكاري با مقايسه سطح مقطع پوشش هاي نانوكامپوزيتي، با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (FESEM) مجهز به طيف سنج پراش انرژي پرتو ايكس (EDS)، بررسي شد. رفتار سايشي و سختي پوشش هاي نانو كامپوزيتي آبكاري شده به وسيله آزمايش گوي روي ديسك ارزيابي شد. مطالعات ريزساختاري نشان داد كه مقدار نانوذرات در پوشش هاي ايجاد شده با محلول وات بدون حلال آلي 2.1 wt.% است و اين مقدار با افزودن حلال هاي آلي افزايش مي يابد. به طوري كه، بيشينه مقدار نانوذرات در اين تحقيق (5.2 wt.%) با افزودن متانول به دست مي آيد. سختي سطحي پوشش هاي ايجاد شده با محلول وات 301 Hv بود كه با افزودن متانول به 485 Hv افزايش يافت. آزمايش هاي سايش نيز نشان داد كه افزودن متانول، مقاومت سايشي را بيش از دو برابر نسبت به الكتروليت بدون حلال آلي افزايش مي دهد. بررسي ميكروسختي پوشش ها مويد اين واقعيت است كه افزايش نانوذرات تقويت كننده و ميكروسختي در اثر استفاده از حلال آلي متانول سبب تقويت مكانيكي لايه اكسيدي و ايجاد بيشترين مقاومت سايشي در نانوكامپوزيت هاي آبكاري شده مي شود.