كليدواژه :
تمدن , تمدن اسلامي , دموكراسي , مردم سالاري ديني , انقلاب اسلامي
چكيده فارسي :
در چند دههي اخير، نظام مردم سالاري ديني، به مثابه ي نظام سياسي برآمده از آموزه هاي اسلامي، مورد توجه متفكران در حوزه هاي مختلفِ علوم انساني قرار گرفته و از زوايا و رويكردهاي گوناگون بدان نگريسته شده است. يكي از رويكردهايي كه كمتر مورد توجه قرار گرفته، رويكرد تمدني است؛ بدين معنا كه اين نظام به مثابه ي بخشي از سير تكاملي انقلاب اسلامي، چه ظرفيت هايي براي شكل گيري تمدن اسلامي دارد؟ در اين مقاله، با رويكردي تمدني و روش تركيبي توصيفي علّي، رهيافت هاي مختلف در نظامهاي مردم سالار بررسي شده و با اتخاذ رهيافت «هستي شناختي»، به بررسي ظرفيت ها و مؤلفه هاي تمدن ساز در نظام مردم سالاري ديني مي پردازد. بر اساس اين رهيافت، تمدن اسلامي و نظام مردم سالاري ديني همانند دواير متحدالمركز، داراي هسته ايي واحد بوده كه همان ساماندهي، تعالي و تكامل روابط و مناسبات انساني است. چنين تمدني از جهت ويژگيهاي عمومي تمدنها، همانند عقلانيت، نظم و امنيت، با تمدن غرب مشترك بوده؛ اما بنيانهاي معرفتي و هستيشناسي متفاوتي خواهد داشت. از طرفي، تمدن اسلامي در دوران غيبت نسبت به تمدن موعود مهدوي، به دليل عدم حضور انسان كامل، در وضعيت حداقلي ميباشد. نظام مردم سالاري ديني كه در ميانه ي دو تمدن موجود و موعود قرار گرفته، ميتواند به عنوان مدلي انتقالي، به شكل گيري تدريجي تمدن اسلامي كمك شاياني نمايد.
چكيده لاتين :
In the last few decades, the system of religious democracy, as a political system based on Islamic teachings, has been considered by thinkers in different fields of human sciences and has been viewed from different angles and approaches. One of the less-regarded approaches is the civilization approach, which means that this system, as part of the evolution of the Islamic Revolution, has the capacity to form Islamic civilization? In this research, in a civilization approach, various approaches in democratic systems are examined and, by adopting a "ontological" approach, examines the capacities and components of civilization in the system of religious democracy. Based on this approach, Islamic civilization and the system of religious democracy, like the centralized circles, have a single nucleus that is the organization, perfection and development of human relations. Therefore, the advancement of the religious democratic system on the basis of human nature and Islamic identity has led to the formation and development of civilization and facilitates the process of civilization. Such a civilization, in common with the general features of civilizations, such as rationality, order, and security, is common to Western civilization, but it has different epistemological and ontological foundations. On the other hand, Islamic civilization in the absence of Mahdi's promised civilization, in the absence of a complete human being, is in a minimal state. The system of religious democracy, which is in the midst of two existing civilizations, can serve as a transitional model for the gradual formation of Islamic civilization.
