رابطه مديريت زمان با تمايل به برنامه ريزي و خلاقيت مديران و كاركنان وزارت ورزش و جوانان

Identifying the Relationship of Time Management with Tendency to Planning and Creativity of Managers and Employees of the Ministry of Youth and Sports

هدف از تحقيق حاضر شناسايي رابطه مديريت زمان با تمايل به برنامه‌ريزي و خلاقيت مديران و كاركنان وزارت ورزش و جوانان مي‌باشد. روش تحقيق همبستگي بوده و به شكل ميداني صورت گرفته است. جامعه آماري كليه كارشناسان و مديران وزارت ورزش و جوانان (90 مدير و 600 كارمند) مي-باشد كه براساس جدول مورگان و روش نمونه‌گيري طبقه‌اي-تصادفي تعداد 307 نفر (73 مدير و 234 كارمند) به عنوان نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه مديريت زمان (0/89 =α)، پرسشنامه استاندارد كوئين (0/81 =α) و پرسشنامه خلاقيت شغلي جزني (0/76 =α) به عنوان ابزار تحقيق استفاده شده است. براي طبقه‌بندي نتايج آمار توصيفي، آزمون كولموگروف اسميرنف جهت طبيعي بودن توزيع داده‌ها و جهت پيدا كردن روابط و پيش‌بيني متغيرها، همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد. با توجه به نتايج روابط مثبت و معناداري بين مديريت زمان و مؤلفه‌هاي و تمايل به برنامه‌ريزي مشاهده شد. به طور مشابه رابطه مثبت و معناداري بين مديريت زمان و مؤلفه‌هاي آن با خلاقيت مشاهده شد. نتايج رگرسيون نشان داد كه 28% از واريانس كل تمايل به برنامه‌ريزي و44/7% از واريانس كل خلاقيت به مؤلفه‌هاي مديريت زمان مربوط مي‌شود. بر اساس نتايج، ارتباط تنگاتنگي بين چرخه بهره‌وري زمان با برنامه‌ريزي و خلاقيت وجود دارد. همچنين برنامه‌ريزي يكي از مهم‌ترين فاكتورهاي مديريت زمان است. برنامه‌ريزي زمان‌هاي كاري و امور شخصي نقشي مؤثر در تمايل به برنامه-ريزي و خلاقيت ايفا مي‌كنند. به‌علاوه زمان‌بندي امور شخصي روزانه افراد مي‌تواند اهميت بسياري در استفاده از زمان در دسترس در طول روز داشته باشد.

The objective of the present study was to identify the relationship of time management with tendency to planning tendency and creativity of managers and employees of the ministry of youth and sports. Methodological surveying is correlation and has taken place in field. Population composed of all experts of the Ministry of sport and youth (90 Managers, 600 employees) that 307 (73 Managers & 234 Employees) persons were determined based on Morgan table. The Time Management Questionnaire (α=0.89), Koein Standard Questionnaire (α=0.81), and Jazni’s Job Creativity Questionnaire (α=0.76) were used as instruments. To classify the results, descriptive statistics, to test the normality of the data, Kolmogorov-Smirnov test, and to find the relationships and predict the variables, Pearson correlation and Multiple Regressions were used respectively. According to the results, significant positive relationships were observed between time management and its components and planning tendency. Similarly, significant positive relationships were observed between time management and its components and creativity. Regression results showed that 28% of planning tendency and 44.7% of creativity total variances were associated with components of time management. Based on the results, there were close relationships between time efficiency and planning and time efficiency and creativity. In addition, planning could be considered as one of the most important factors in the process of time management. Work time and personal affairs planning plays an important role in planning tendency and creativity. Moreover, Daily personal activities scheduling is very important in appropriate use of available time during the day.