رابطه‌ي آزار صوتي و فرسودگي شغلي در پرستاران شهر بهبهان

Association between job burnout and noise pollution among nurses in Behbahan city, Iran

مقدمه: در حال حاضر فرسودگي شغلي، يك مشكل شايع در تمام سيستم‌هاي بهداشتي است و به نظر مي‌رسد عوامل فيزيكي مانند سر و صدا در اين زمينه موثر باشند بر اين اساس، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين رابطه‌ي بين آزار صوتي و فرسودگي شغلي پرستاران شهر بهبهان در سال 1394 انجام شد. روش‌كار: جامعه‌ي آماري اين مطالعه‌ي تحليلي-مقطعي، پرستاران شهر بهبهان در سال 1394 بودند و 151 پرستار به صورت تصادفي با روش طبقه‌بندي با تخصيص متناسب از 3 بيمارستان، وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامه‌هاي فرسودگي شغلي مازلاك و آزار صوتي بودند و داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16 با استفاده از آمار توصيفي، آزمون آنووا، تي مستقل و ضريب همبستگي اسپيرمن تحليل شدند. يافته‌ها: تعداد 151 پرستار (25/8% مرد و 74/2% زن) با ميانگين سني 74/8±48/33 سال وارد مطالعه شدند. ميانگين نمره‌ي حساسيت به صدا 33.48± 8.74 و ميانگين نمره‌ي آزاردهندگي صدا 56.52± 22.68. بود. درصد بيشتري از پرستاران در زيرمقياس زوال شخصيت (63/6%) و خستگي عاطفي (64/2%) در سطح فرسودگي پايين قرار داشتند اما در زيرمقياس فقدان موفقيت فردي، درصد بيشتري از افراد (65/6%) در سطح فرسودگي بالا قرار داشتند. نتايج بررسي رابطه‌ي فرسودگي شغلي با آزاردهندگي و حساسيت به صدا نشان داد كه زيرمقياس خستگي عاطفي با آزاردهندگي (0/000=P) و با حساسيت به صدا (0/002=P) و هم‌چنين زيرمقياس مسخ شخصيت با آزاردهندگي صدا (0/004=P) رابطه‌ي معني‌دار مثبت دارند. نتيجه‌گيري: بنا بر نتايج، با افزايش آزاردهندگي صدا، فرسودگي شغلي در ابعاد خستگي عاطفي و مسخ شخصيت افزايش مي‌يابد لذا اتخاذ راهكارهايي جهت كاهش آلودگي صوتي در بيمارستان‌ها جهت پيشگيري از فرسودگي شغلي پرستاران، ضروري به نظر مي‌رسد.

Introduction: Nowadays job burnout is a common problem in all healthcare systems, and it seems that physical factors such as noise pollution play an important role in it. Based on this, we aimed to study the association between noise pollution and job burnout among nurses in Behbahan city in 2015. Materials and Methods: The stattistical community of this cross-sectional analytic study included the nurses in Behbahan city in 2015 so 151 nurses were selected from 3 hospitals through systematic random sampling. The data collection tools were Maslach Burnout Inventory and standard questionnaire of noise pollution. Collected data were analyzed by SPSS 16 software through descriptive statistics, ANOVA, independent t-test, and Spearman correlation coefficient test. Results: 25.8% of the participating nurses were male and 74.2% were female. The mean age of participants was 33.48± 8.74 years old. The mean score of noise sensitivity was 63.7±22.98 and the mean score of noise pollution was 56.52± 22.68. Most of the nurses were at the low occupational burnout level in subscales of depersonalization (63.6%) and emotional exhaustion (64.2%); but in the subscale of lack of personal success, a higher percentage of nurses (65.6%) were at the high level of burnout. There was a positive and significant direct association between the subscale of emotional exhaustion and noise pollution (P=0.000) and sensitivity to the noise (P=0.002) and also between depersonalization and noise pollution (P=0.004). Conclusion: The results indicate that with the increase in noise pollution, job burnout tends to increase, specifically in the emotional exhaustion and depersonalization subscales. Therefore, it seems necessary to implement approaches to reduce noise pollution in hospitals to prevent job burnout in nurses.