بررسي رابطه طرد اجتماعي ذهني با مشاركت سياسي جوانان نسل سوم انقلاب اسلامي ايران

A Study of the Relationship between Subjective Social Exclusion and Political Participation of the Third Generation Youth of the Islamic Revolution

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه طرد اجتماعي ذهني با مشاركت سياسي جوانان نسل سوم انقلاب اسلامي ايران به انجام رسيده است. براي اين منظور، سه ديدگاه نظري رقيب، يعني بسيج (طرد اجتماعي همبستگي مثبت با مشاركت سياسي دارد = تأثير افزايشي)، كناره‌گيري (طرد اجتماعي همبستگي منفي با مشاركت سياسي دارد = تأثير كاهشي) و ديدگاه عدم تأثير مطرح شد و از تلفيق اين ديدگاه‌هاي نظري، مدلي تئوريك ساخته‌ شد. اين مدل با داده‌هاي حاصل از نمونه‌اي 400 نفري از دانشجويان دانشگاه رازي كه به روش طبقه‌اي چند‌مرحله‌اي انتخاب‌شده ‌بودند مورد ارزيابي و آزمون تجربي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه دانشجوياني كه طرد اجتماعي ذهني بالاتري داشته، مشاركت سياسي بالاتري نيز داشته‌اند. با وجود اين، عكس اين رابطه معنادار نبود؛ يعني كاهش طرد اجتماعي ذهني، مشاركت سياسي را كاهش نمي‌داد. درمجموع، يافته‌هاي تحقيق شواهدي تجربي براي تأييد فرضية مدل نظري بسيج مبني بر ارتباط مثبت ميان طرد اجتماعي و مشاركت سياسي فراهم آورد ضمن آن‌كه براي مدل نظري كناره‌گيري دلالتِ ابطالي داشت. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد كه طرد اجتماعي ذهني من‌حيث‌المجموع بيست درصد از واريانس مشاركت سياسي جمعيت تحقيق را تبيين مي‌نمايد

The present research is an attempt to study the relationship between subjective social exclusion and political participation among the third generation youth of the Islamic Revolution of Iran. Hence, three rival theoretical approaches were picked up, i.e. mobilization (social exclusion with positive correlation with political participation = increasing impact); withdrawal (social exclusion with negative correlation with political participation = decreasing impact) and the lack of impact. In a combination of these three theoretical approaches, a theoretical model was developed. This model was tested by relying on the data collected from a sample constituted of 400 students of Razi University. The sample was selected by employing multiple stratified .method The findings show that the students with higher subjective social exclusion had higher political participation. Nevertheless, the revers of this relationship was not significant, i.e. the reduction of social exclusion would not reduce the political participation. Overall, the findings of the research provided some empirical evidence to sustain the hypothesis of the theoretical model of mobilization based on positive relations between social exclusion and political participation, while it had refutational connotation for the theoretical model of withdrawal. The regression results indicate that subjective social exclusion overall counts for twenty percent of the variations in political .participation of the population