تاثير سبك رهبري خدمتگزار بر رغبت شغلي (رجحان شغلي) با تاكيد نقش ميانجي تعهد سازماني كاركنان

زمينه و هدف: در اين تحقيق، روابط ساختاري سبك رهبري خدمتگزار، تعهد سازماني و رغبت شغلي در بين كاركنان، مورد مطالعه قرار مي گيرد تا شواهدي تجربي مبني بر تاثير غير مستقيم رهبري خدمتگزار بر رغبت شغلي از طريق نقش ميانجي تعهد سازماني فراهم شود. بنابراين اين پژوهش با هدف بررسي تاثير سبك رهبري خدمتگزار بر رغبت شغلي (رجحان شغلي) با تاكيد نقش ميانجي تعهد سازماني كاركنان بانك قوامين استان كرمانشاه انجام شده است. روش: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است، با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده حجم نمونه 150 نفر آزمودني (90 نفر مرد و 60 نفر زن) انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد و محقق ساخته بوده است و داده هاي پژوهش در دو سطح آمار توصيفي (فراواني، درصد فراواني) و استنباطي (آزمون رگرسيون و سوبل) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها و نتايج: يافته هاي حاصل از اجراي آزمون رگرسيون خطي نشان داد كه ابعاد رهبري خدمتگزار به عنوان متغيرهاي مستقل داراي تاثير مستقيم و معني داري بر روي متغير وابسته رغبت شغلي مي باشند. تاثير ابعاد رهبري خدمتگزار بر روي متغير ميانجي تعهد سازماني كاركنان معني دار نبود و همچنين تاثير متغير ميانجي تعهد سازماني بر روي متغير وابسته رغبت شغلي نيز معني دار نبود. يافته ها نشان داد كه بين سبك رهبري خدمتگذار و رجحان شغلي با نقش ميانجي تعهد سازماني از طريق آزمون سوبل انجام گرفت رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.