سنجه هايي در زمان ناسنجي و تقويم ناداري دهقانانِ ايراني

Measures in the Unbelievable Times and Bad Calendar Iranian Peasants Considerations on the Untiming and Timeunkeeping of Iranian Peasants

در سياهه بلند بالاي خصلت هاي ناپسند ايرانيان! زمان ناسنجي و بي نظمي و نسقي يك مولفه با اهميت در امر توسعه است و متاسفانه اين واقعيت دارد كه امروزه ما با اين پديده بي نظمي و بي برنامگي كم وبيش در اغلب موسسات و سازمان هاي دولتي و غيردولتي روبرو هستيم. اما آيا اين پديده مسئله اي نوظهور است و يا براي ايرانيان امري هميشگي بوده است؟ اگر هميشگي بوده، ريشه اين بي توجهي در كجاست؟ آيا اين درست است كه ريشه بي توجهي به زمان، مربوط به فرهنگِ روستايي حلول كرده در شهرهاي ما مي باشد؟ اگر اين سخن درست است چه اتفاقي افتاده و از كي روستائيان ايران گروه مرجع شهريان شده اند؟! اگر اين نظر درست نيست پس بي توجهي به زمان و عدم مديريت آن امروزه در شهرها و در ميان جوانان ما از كجا نشات گرفته و يا اگر تحت تاثير مسائل عمده تر دروني به وقوع پيوسته اين مسائل ناشناخته و ديده نشده كدامند؟ اگر اين سخن درست كه اين وضعيت حاصل معيشت و گذران دهقاني است، چگونه فرهنگ توليدي و كشاورزي و باغداري و دامداري و زنبورداري و ماكيان داري و نوغان داري و صيادي با نظم هاي جغرافيايي و الزامات فرمانمند ارگانيسم هاي گياهي و حيواني در طي چند هزار سال با اين زمان ناسنجي و بي نظمي سازگار شود؟ زمان ناسنجي و بي نظمي برخاسته از فرهنگ مصرفي است يا توليدي؟ ايرانيان امروز آيا تحت تاثير خرده فرهنگ توليدي روستايي و فرهنگ درون زاي بومي خود مي باشند، يا تحت تاثير فرهنگ مصرفي عوامل موثر برون زا؟ و بالاخره بي توجهي به زمان و نظم در ژنتيك ايرانيان نهفته است يا در فرهنگ آن ها؟ و اگر در فرهنگ و تاريخ آن ها است علت است يا معلول؟

In the long list of Iranian unpleasant traits! ، the “untiming” and the irregularity has been considered as a significant component in (under)development and it is necessary to know whether this phenomenon is an emerging issue or has it always been for Iranians? If it is always، where is the root of this negligence? and if it is new، the reason(s) that our nation was struck with such neglect، descend from what، where and why? Is it true that the root of the negligence in timing comes from the rural culture that has “incarnated” in our cities? If this is true، what happened to the villagers in Iran and since when Iranian villagers have become a reference group for townspeople?! If this is a true statement that this situation is the result of and peasant livelihood and farming، how is the culture of production، agriculture، horticulture، animal husbandry، beekeeping، aviculture and fishing، each with geographical orders and also plants and animal organism timing requirements over several thousand years، have been adapted with such “untiming” and disorder? Are the “untiming” and the irregularity derives from a consumer culture or a participatory one? Are today's Iranians affected by the subculture of rural production and their indigenous endemic culture، or influenced by consumer culture and exogenous factors? and finally، is the negligence about time and order in Iranian genetics or in their culture? and if it is in their culture and history، what are the origins of this “untiming” and cultural disarray?