واكنش امام علي به ماجراي سقيفه در نهج البلاغه

The Reaction Of Imam Ali to the Saqifa Accident in the Nahj al-Balagha

ابوبكر بن ابي قحافه به محض دريافت خبر تجمع انصار خزرجي به رهبري سعدبن عباده در سقيفه بني ساعده، بدون فوت وقت، به همراه عمر بن خطاب و ابوعبيده جراح به اين محل شتافت و در غياب رقباي هاشمي خود - علي و عباس- توانست با تاكيد بر خويشاوندي با رسول خدا(ص) و برتري قريش بر ساير قبايل عرب، بارزترين تجلي عقل سياسي عربي را در پرتو منطق قبيله اي براي بيعت با خود تهييج كند. پرسشي كه در كانون توجه اين مقاله قرار دارد اين است كه انتخاب ابوبكر در سقيفه بني ساعده، چه واكنشي را از جانب امام علي(ع) برانگيخت؟ يافته‌هاي اين پژوهش كه مبتني بر روش توصيفي تحليلي و مستند به خطبه‌هاي نهج البلاغه و داده‌هاي تاريخي است، نشان مي‌دهد كه آن حضرت، قاطعانه به نفي منطق قبيله اي سقيفه پرداخت اما در همان حال، با هوشمندي و درايت، به اتخاذ «راهبرد صبوري» و اجتناب از وحدت شكني روي آورد تا كيان اسلام از هرگونه خطر احتمالي در امان بماند.

As soon as Abu Bakr b. Abi Qahafa received the news on gathering of Khazrajid Ansars in the Saqifa of Bani Sâida under Saad b. Ubada,went there along with his assistants-Umar b. al-Khattab and Abu Ubayda al-Jarrah without any hesitation. The absence of his Hashimid rivals-Ali and Abbas-,paved the way for him to intrigue the Arabian political reason- in the shadow of tribal logic- for taking aliegeance by emphasizing on relation with the Prophet Muhammad(p.b.u.h.) and attribution to the Quraysh tribe.The main question which is in the focal point of the current study,is: Did it incite any reaction by Imam Ali? The findings of this study- which is under the descriptive and analytic method and rely upon Nahj al-Balagha sermons and historical datas show that Imam Ali rejected the logic of Saqifa trenchantly but adopted the “Strategy of forbearance” and avoiding of unrest intelligently for the protection of Islam from any possible danger.