تحليلي بر شركت اسلاميه، تجربه اقتصاد مقاومتي در ايران دوره قاجار(1278-1289ه.ش)

An Analysis of Islamiyah, Experience of Resistance Economics in Iran during the Qajar Period (1278-1289)

اقتصاد مقاومتي به عنوان راهبرد اصلي خروج از شرايط فشار اقتصادي مطرح مي­باشد. يكي از وجوه اقتصاد مقاومتي توليد و مصرف كالاي داخلي است. اين مقاله ­به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه در تجربه تاريخي ما در دوره قاجار چه عواملي در به اوج رسيدن "توليد و مصرف كالاي داخلي"موثر واقع گشت؟ براي پاسخ به اين سوال محقق به بررسي عوامل موثر در تقويت توليد ملي در زمان فعاليت شركت اسلاميه، بر اساس روش«تحليل محتواي كيفي» پرداخته است. با توجه به نقش الگوهاي بومي موفق در پيشبرد مسائل اجتماعي، نتيجه وحدت رويه و همراهي عوامل مختلف موثر در موفقيت شركت اسلاميه از جمله سرمايه­ي تاجر، نفوذ روحاني و قلم روشنفكر، متذكر مي­شود كه در شرايط كنوني، ايجاد اقتصادي قوي و متكي به توان بومي، دور از دسترس نيست. نتايج تحقيق بيانگر لزوم بهره ­گيري از احساسات ملي­ گرايانه و پشتوانه اعتقادي مذهبي جهت تحقق اقتصاد مقاومتي درشرايط كنوني است.

Resistance economy as the main strategy was to withdraw from economic pressures. One of the aspects of production and consumption of goods is internal resistance economy. This Mqalh‌ to answer the question of what factors in our historical experience in the Qajar period to culminate in "domestic production and consumption of goods" was effective? To answer this question important factors in strengthening the national production at the company's activity Islamiyah, based on "qualitative content analysis" is checked. According to local patterns of successful role in promoting social issues, the result of unity and cooperation of various factors affecting the company's success Islamiyah including merchant capital, the spiritual and intellectual pen, noting that in the current situation, creating a strong economy and based on be local, not out of reach. The results indicated the necessity of enjoying the backing of nationalist sentiment and religious beliefs to realize the current situation is the strength of the economy.