اركان مديريت دانش از ديدگاه مديران گروه‌هاي آموزشي؛ دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز

Knowledge Management Components from the Viewpoint of Departments’ Chairmen Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences

اهداف: مديريت دانش از مهم‌ترين ابزارهاي موفقيت سازمان‌ها در شرايط رقابتي و عصر اطلاعات است. دست‌يابي به جديدترين دستاوردهاي علمي و پژوهشي و بهره‌برداري از آنها مستلزم استقرار مديريت دانش در نظام سازماني دانشگاه‌هاي علوم پزشكي است. هدف اين مطالعه، تعيين وضعيت اركان مديريت دانش از ديدگاه مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز بود. ابزار و روش ها: مطالعه توصيفي- مقطعي حاضر در جامعه مديران گروه هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز (60 نفر) در سال 1391 انجام شد و همه افراد به روش سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسش‌نامه اي استاندارد شامل بخش‌هاي اطلاعات دموگرافيك و مديريت دانش بود. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و آزمون‌هاي ناپارامتري من- ويتني و كروسكال- واليس در نرم‌افزار SPSS 17 تحليل شدند. يافته‌ها: وضعيت بُعد خلق دانش (0/70±2/84) نسبتاً نامناسب بود، در حالي كه وضعيت ابعاد مشاركت دانش (0/74±3/00)، نشر دانش (0/61±3/11)، كاربرد دانش (0/64±3/11)، ارزيابي دانش (0/77±3/10) و نيز مديريت كلي دانش (0/58±3/01) نسبتاً مناسب برآورد شد. بين كاربرد دانش و سن پاسخگويان، رابطه معني‌داري مشاهده شد (0/009=p). نتيجه‌گيري: وضعيت مديريت دانش از ديدگاه ميران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور اهواز نسبتاً مناسب برآورد مي‌شود

Aims: Knowledge management is one of the most important success instruments for organizations in the competitive conditions and information era. Setting knowledge management in the organizational system of Medical Sciences’ Universities is required in order to achieve and use the latest research and scientific achievements. So this study aimed to determine the knowledge management components from the viewpoint of the departments’ chairmen of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. Instrument & Methods: This descriptive cross-sectional research was performed in the society of department chairmen of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences (60 persons) in 2012 and all of them were studied by census method. Data gathering instrument was a standard questionnaire with 2 parts demographic data and knowledge management. Data were analyzed by SPSS 17 software using descriptive statistics and non-parametric tests like Mann-Whitney and Kruskal-Wallis tests. Findings: The situation of knowledge creation dimension (2.84±0.70) was estimated relatively not appropriate, while knowledge sharing (3.00±0.74), knowledge transfer (3.11±0.61), knowledge application (3.11±0.64), knowledge assessment (3.10±0.77) and general knowledge management (3.01±0.58) were estimated relatively appropriate. There was a significant relationship between samples’ age and the application of knowledge dimension (p=0.009). Conclusion: Knowledge management status seems relatively appropriate from the viewpoint of the departments’ chairmen of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences