بررسي ارتباط ميان جهت‌گيري مذهبي و بهزيستي روان شناختي در دانشجويان

The Relationship between Religious Orientation and Psychological Well-Being among University Students

پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط جهت‌گيري مذهبي (دروني/ بيروني) با بهزيستي روانشناختي و به روش همبستگي انجام گرفته است. جامعه ي آماري پژوهش، شامل كليه ي دانشجويان دانشگاه آزاد واحد تهران شمال مي باشد. نمونه ي آماري پژوهش به حجم 71 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي از دانشكده هاي مديريت، حقوق و روانشناسي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده، از مقياس‌هاي جهت‌گيري مذهبي (آلپورت، 1950) و بهزيستي روانشناختي PWI (كارول، 1988) استفاده شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شد. نتايج نشان داد كه ضريب همبستگي به دست آمده بين نمره ي جهت گيري مذهبي دروني و بيروني با بهزيستي روانشناختي از نظر آماري معنادار بود. از طرفي ديگر نتايج حاصل از تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه جهت گيري مذهبي هم از نوع دروني و هم از نوع بيروني آن قابليت پيش بيني بهزيستي روانشناختي را دارد. اين نتايج را اين طور مي توان تبيين كرد هرچه ميزان جهت گيري مذهبي جوانان دروني تر باشد، بهزيستي روان شناختي آن ها بيشتر خواهد بود. و هرچه ميزان جهت گيري مذهبي جوانان بيروني تر باشد، بهزيستي روانشناختي آن ها كمتر خواهد بود. از سوي ديگر، جهت گيري مذهبي قابليت پيش بيني بهزيستي روانشناختي را دارد.