بررسي علل فقدان پويايي در سازمان‌هاي فرهنگي و آموزشي كشور

در راستاي شناسايي و توصيف علل و عوامل فقدان پويايي فرهنگي كشور در اين نوشتار نخست به معرفي فرهنگ پويا پرداخته و تفاوت آن با فرهنگ ايستا تشريح مي‌گردد. در ادامه ضمن تأكيد براين مهم كه فرهنگ براي تداوم حيات نيازمند حركت و سرعت مي‌باشد به تعريف انجماد و انسداد فرهنگي پرداخته و پويايي فرهنگي و تغييراتت مديرانه به عنوان راه‌كارهاي مناسب براي مواجهه با چالش‌هاي ناشي از فقدان مديريت معرفي مي‌گردند. سپس علل فقدان پويايي فرهنگي در كشور در چهار محور عمده توصيف مي‌گردند: نخست ناكارآمدي‌هاي سازمان‌ها و نهادهاي فرهنگي در 20 مورد، نيمي مربوط به آسيب‌هاي خط‌مشي‌گذاري (كلان) و نيم ديگر مربوط به آسيب‌هاي مديريت سازمان‌هاي فرهنگي (خرد) معرفي مي‌گردند سپس ناكارآمدي‌هاي ساختار آموزشي در دو بخش، يكي مربوط به نظام آموزش و پرورش و ديگري مربوط به نظام آموزش عالي (دانشگاه‌ها) توصيف مي‌گردند. در ادامه به ناكارآمدي نخبگان به عنوان سومين عامل فقدان پويايي فرهنگي اشاره نموده و تأثير نقش نظريه‌پردازي نخبگان در توسعه و پيشرفت كشورها بررسي مي‌گردد. در خاتمه سياست‌زدگي در مديريت كشور به عنوان آخرين عامل در ايجاد انجماد و انسداد فرهنگي توصيف مي‌گردد.