رابطه توانمندي ايگو و فراشناخت در دانشجويان دختر و پسر

The relationship between ego strength and metacognition among male and female students

زمينه و اهداف: هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه بين توانمندي‌هاي ايگو و فراشناخت در بين دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد است. روش بررسي: اين پژوهش از نوع همبستگي است و در بين جامعه دانشجويان دانشگاه فردوسي مشهد در سال 1394 انجام شد. نمونه اين پژوهش 69 نفر از دانشجويان زن و مرد بود كه به شيوه در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار اندازه‌گيري در اين پژوهش دو پرسشنامه فراشناخت و قدرت ايگو است. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي شامل ميانگين و انحراف معيار و روش‌هاي آمار استنباطي شامل همبستگي پيرسون استفاده‌شده است. دادهاي اين پژوهش با استفاده از SPSS 23 تحليل‌شده است يافته‌ها: بين قدرت ايگو و فراشناخت دانشجويان دانشگاه فردوسي رابطه مثبطت معني‌داري وجود دارد (0/001=P). يعني هرچه قدرت ايگو بيشتر باشد ميزان فراشناخت نيز بيشتر است و بالعكس. نتيجه‌گيري: نتايج نشان مي‌دهد كه با توجه به اينكه بين قدرت ايگو و فراشناخت رابطه مثبت قوي وجود دارد و همچنين با توجه به اينكه توانمندهاي ايگو گسترده‌تر از فراشناخت است بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه فراشناخت نيز مي‌تواند يكي از توانمندي‌هاي ايگو باشد. با توجه به اينكه نقش مؤثر فراشناخت در پيشرفت تحصيلي، مورد قبول عموم محققين حوزه آموزش و يادگيري است مي‌توان فرض كرد كه توانمندي ايگو نيز در امر يادگيري و آموزش مؤثر است.

Background and Aim : The purpose of this study was to investigate the relationship between ego strength and metacognition among students at the Ferdowsi University of Mashhad. Methods: This correlational study was conducted among Ferdowsi university students in Mashhad in the year 1394. The samples consisted of 69 male and female students who studied in convenience method. The measurement tools were Metacognitive questioner and Ego strength questioner. For data analysis, descriptive and inferential statistics were used, including mean /standard deviation and Pearson correlation respectively. This research was analyzed using SPSS 23. Results: There is a significant positive relationship between ego strength and metacognition of Ferdowsi University students (P=0/001). It means that the more ego power has a direct correlation with the more metacognition and vice versa. Conclusions: Considering the fact that there is a strong positive relationship between ego strength and metacognition, and also ego capabilities is wider than metacognition. It seems that metacognition can be a component of ego strength. In addition, the role of metacognition is generally accepted for teaching and learning researchers in academic achievements although ego capability is also effective in learning and teaching.