بررسي اثربخشي آموزش با تأكيد بر راه‌حل‌هاي چندگانه در نگرش دانش‌آموزان نسبت به درس رياضي

A Study on the Efficiency of Education with an Emphasis on Multiple Solutions on the Students' Attitude Towards Math

زمينه و اهداف: هدف كلي پژوهش حاضر، بررسي ميزان اثربخشي آموزش با تأكيد بر راه‌حل‌هاي چندگانه، در بهبود نگرش دانش‌آموزان متوسطه نسبت به درس رياضي است. روش بررسي: روش پژوهش، كنش پژوهي است كه هرچند با رويكرد كيفي قرابت بيشتري دارد، اما در بطن انجام آن، از روش شبه آزمايشي و به‌تبع آن آزمون‌هاي آماري نيز استفاده‌شده است. در اين مطالعه 47 دانش‌آموز در گروه مداخله و 54 دانش‌آموز در گروه كنترل شركت داشتند كه همگي در سال تحصيلي 1395 -1394، در مدارس دولتي دخترانه شهر تهران در دو رشته رياضي و تجربي، مشغول به تحصيل بودند. ابزار اين مطالعه، پرسشنامه پالاسيوس، ارياس و ارياس (2014) است كه در مقياسي ليكرتي، نگرش دانش‌آموزان را نسبت به رياضي در قالب چهار مؤلفه سودمندي رياضيات، لذت رياضي، احساس ناتواني و خود پنداره رياضي، موردسنجش قرار مي‌دهد. يافته‌ها: يافته‌هاي اين مطالعه حاكي از آن است كه تمامي مؤلفه‌هاي نگرش در هر دو گروه رياضي و تجربي به شكلي معنادار رشد مثبت داشته است. با اين تفاوت كه گروه رياضي در محور لذت رياضي، نسبت به گروه تجربي رشد بيشتري داشته است. نتايج آزمون تعقيبي توكي نيز نشان مي‌دهد كه ميانگين گروه مداخله در هر دو گروه رياضي و تجربي نسبت به گروه كنترل، در تمامي مؤلفه‌هاي نگرش بالاتر است. نتيجه‌گيري: رشد مثبت تمامي مؤلفه‌هاي نگرشي در هر دو گروه رياضي و تجربي و فاصله معنادار گروه مداخله و كنترل در تمامي مؤلفه‌ها نشان مي‌دهد كه اين رويكرد تدريس توانسته است در بهبود نگرش دانش‌آموزان نسبت به رياضي موفق عمل كند.

Background and Aims: The overall purpose of the present study is to study the extent of efficiency of education on improving high school students` attitude towards math with an emphasis on multiple solutions. Methods: The research methodology is action research which has more affinity with a qualitative approach, but it has quantitative aspects as well, in terms of its experimental methods and statistical tests. In this study, 47 students participated in the experimental group and 54 students in the control group, all of whom were studying in Tehran`s public schools for girls in both mathematics and empirical sciences in the academic year 2015-2016. The research tools are Palacios, Arias & Arias (2014) questionnaire which assesses students` attitude towards math in Likert Scale in the form of four components, namely, the perception of utility, mathematical self-concept, perception of mathematical incompetence and enjoyment of mathematics. Results: The findings reveal that all the attitude components have a positive meaningful effect on math and empirical sciences groups. The difference is that the math group has improved more in the enjoyment of mathematics. Also, results of Tukey’s posthoc test show that the mean of the intervention group in math and empirical sciences are higher than the control group in all components of attitude. Conclusions: The positive growth of all attitude components in both groups and the significant distance between the intervention and control groups in all components of attitude, suggest that this approach has been successful in improving that students` attitude towards math.