پيامد هاي سياسي- امنيتي افزايش قدرت منطقه اي تركيه بر منافع ملي جمهوري اسلامي ايران در غرب آسيا

اين تحقيق به دنبال آن است كه پيامدهاي سياسي- امنيتي افزايش قدرت منطقه اي تركيه را در حوزه شرق مديترانه منطقه غرب آسيا[ شامل كشورهاي سوريه، لبنان و فلسطين اشغالي] بر منافع ملي جمهوري اسلامي ايران مورد ارزيابي و واكاوي قرار دهد. روش تحقيق اين پژوهش توصيفي – تحليلي است و اطلاعات و داده هاي كتابخانه اي بر مبناي استدلال علمي مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گرفته است. سوال اصلي مقاله اين است كه افزايش قدرت منطقه اي تركيه چه پيامدهاي سياسي- امنيتي بر منافع ملي جمهوري اسلامي ايران در حوزه شرق مديترانه دارد؟ نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه قدرت منطقه اي تركيه در يك دهه گذشته افزايش يافته و در بسياري از رويداد ها و فرآيند هاي منطقه اي از منابع لازم براي اعمال قدرت و پيشبرد سياست ها و برنامه هاي خود برخوردار شده است. ايفاي نقش مديريتي و دستيابي به مرجعيت منطقه ايي با ميزباني بسياري از نشست ها و مذاكرات حساس از جمله برنامه هسته اي جمهوري اسلامي ايران، ايفاي ميانجي گري در مساله به اصطلاح صلح اعراب و اسرائيل و همچنين رويداد ها و انقلاب هاي مردمي كشورهاي منطقه، ارائه مدل حكومتي جايگزين( كه مورد حمايت كشورهاي غربي نيز مي باشد)، ايجاد محور جديد در كنار آمريكا،كشورهاي غربي و عربي در مقابل جمهوري اسلامي ايران براي بر هم زدن موازنه استراتژيك در منطقه، تضعيف محور مقاومت اسلامي(مهمترين دستآورد جمهوري اسلامي ايران) با تضعيف سوريه به عنوان بازيگر كانوني اين محور، تضعيف عمق استراتژيك جمهوري اسلامي ايران و افزايش تهديدات نظامي و امنيتي براي آن از سوي رژيم صهيونيستي و حاميان غربي آن، و اتخاذ رويكرد هاي غرب گرايانه، عملا منافع ملي جمهوري اسلامي ايران را در منطقه به خطر انداخته است. بديهي است، ادامه چنين روندي كاهش قدرت و كم رنگ شدن نفوذ ايدئولوژيكي جمهوري اسلامي ايران را به دنبال خواهد داشت.