نقش خودكارآمدي و تاب آوري روان شناختي در تعلل ورزي تحصيلي دانشجويان

Role of Self- Efficacy and Psychological Resiliency in Academic Procrastination of Students

زمينه و اهداف: تعلل ورزي تحصيلي يكي از مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر كاهش عملكرد تحصيلي دانشجويان است. همچنين خودكارآمدي و تاب‌آوري روان‌شناختي جزو مهارت‌هاي مهم زندگي محسوب مي‌شود كه با پيامدهاي مثبت در بسياري از جنبه‌هاي زندگي همراه هستند. بنابراين هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش خودكارآمدي و تاب‌آوري روان‌شناختي در تعلل ورزي تحصيلي دانشجويان بود. روش بررسي: اين پژوهش از نوع همبستگي است كه براي اجراي آن تعداد 389 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور شهركرد در سال تحصيلي 1394- 1393 به شيوه نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه تعلل ورزي، پرسشنامه خودكارآمدي عمومي و پرسشنامه تاب‌آوري كه همگي داراي روايي و پايايي بالابودند، پاسخ دادند. داده‌هاي جمع‌آوري‌شده با استفاده از نرم‌افزار18 Spss و به شيوه ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج تحقيق حاكي از آن است كه بين خودكارآمدي و تاب‌آوري روان‌شناختي با تعلل ورزي تحصيلي ارتباط منفي و معنادار وجود دارد (0/01>P). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه خودكارامدي و تاب‌آوري روان‌شناختي مي‌توانند به‌طور منفي و معنادار 16 درصد از واريانس تعلل ورزي تحصيلي در دانشجويان را پيش‌بيني نمايد. نتيجه‌گيري: تحقيق حاضر نشانگر اهميت خودكارآمدي و تاب‌آوري روان‌شناختي در تبيين تعلل ورزي تحصيلي دانشجويان است. بنابراين ارائه آموزش‌هايي مبتني بر يادگيري مهارت‌هاي خودكارآمدي و تاب‌آوري در محيط‌هاي آموزشي، منجر به كاهش تعلل ورزي تحصيلي و درنتيجه عملكرد بهتر تحصيلي در دانشجويان خواهد شد.

Background and Aims: Academic procrastination is one of the effective factors to reduce students' academic performance. Also self- efficacy and psychological resiliency are among the important life skills that are associated with positive outcomes in many aspects of life. Thus the aim of the current research was to determine the Role of Self- efficacy and resiliency in academic procrastination of Students. Methods: the research method is a correlation to implement the number of 389 students from payame noor University of Shahr- e Kord in 2013-2014 academic years, were selected through random clustering sampling method and responded to Procrastination questionnaire, general self-efficacy questionnaire and Resiliency questionnaire that all of them had a high validity and reliability. The gathered data were analyzed by spss software using Pearson correlation coefficient and regression analysis. Results: results showed that there exist a negative and significant relation between self- efficacy and psychological resiliency with academic procrastination (P>0/01). The results of regression analysis showed that self- efficacy and psychological resiliency could negatively and significantly predict 16 Percent variance of academic procrastination in students. Conclusions: The results highlight the importance of self-efficacy and psychological resilience in determining students' academic procrastination. Thus, providing training based on learning of self-efficacy and psychological resilience skills in academic environments will lead to a reduction of academic procrastination and in conclusion better academic performance in students.