روش شناسي در مكتب امنيتي جمهوري اسلامي ايران

با توجه به تأثيرگذاري قطعي روش شناسي در شناخت علوم به معناي اعم، به ويژه علوم انساني، مطالعات بنيادين براي كشف آن به عنوان مبادي دستيابي به علوم انساني اسلامي در همه عرصه ها از جمله مطالعات و مكتب امنيتي به شمار مي آيد. روش شناسي مطلوب منبعث از آموزه هاي اسلامي، قابليت و ظرفيت شناخت و كشف قوانين و سنت هاي لايتغير الهي را فارغ از معرفت هاي فردي مبتني بر نسب يگرايي با رويكرد استناد قطعي و مستحضر به حجيت ديني براي سايرين، خواهد داشت. مدعاي اين مقاله آن است كه اين شيوه در كشف حقيقت علم، همان روش اجتهادي پويا منبعث از منابع چهارگانه در شناخت قوانين اسلام است و اين شيوه در مطالعات و مكتب امنيتي نيز حاكم است. اين ايده با بهره گيري از ديدگاه هاي ارائه شده در شيوۀ علماي اعلام و شاگردان حكمت متعاليه در تبيين روش شناسي اجتهادي اسلام در حوزه علوم انساني براي دستيابي به روش شناسي در مطالعات امنيتي با تأكيد بر مكتب امنيتي جمهوري اسلامي ايران، تبيين خواهد شد.