نقش اخلاق سياسي در استحكام بخشي بُعد سياسي ساخت دروني قدرت

اگرچه موضوع و جايگاه اخلاق در مطالعات قدرت و سياست به واسطه سيطره گفتمان سكولاري در بازه اي طولاني انكار شده بود، به تدريج به ويژه با طرح نرم افزاري قدرت، عناصر اخلاقي توجه بخشي از انديشمندان علوم اجتماعي را جلب كرده و در حوزه مطالعات قدرت نيز به عنوان يكي از منابع قدرت دانسته شده است. با اين حال در مباحث ساخت دروني قدرت كمتر به اين موضوع انديشيده شده است كه آيا اخلاق سياسي م يتواند در استحكا مبخشي دروني قدرت نقش آفرين باشد؟ اين مقاله براي پاسخ به اين سؤال از رهيافت پيوستگي اخلاق و قدرت با روش توصيف ي تحليلي و فراتحليل كه روشي براي تركيب و تلفيق نتايج پژوهش هاي كمي است (عابدي و همكاران، 1385 : 123 )، بهره گرفته است. هدف اين پژوهش تبيين جامعه شناختي 3 كاركردهاي اخلاق سياسي در ابعاد سياسي اجتماعي قدرت ملي با تأكيد بر انديشه هاي رهبر معظم انقلاب است. براساس يافته اجمالي تحقيق، اخلاق سياسي با تحت تأثير قرار دادن عملكرد، قابليت و توانايي حكوم تشوندگان، حكوم تكنندگان و نخبگان سياسي در استحكام و تداوم قدرت در ابعاد مختلف و ايجاد ثبات و پيشرفت مادي و معنوي كشور و همچنين در ايجاد نفوذناپذيري و مقاومت عليه فشارهاي بيروني نقش اصلي و زيربنايي ايفا م يكند.