شوراي امنيت، قدرتهاي بزرگ و عمليات حفظ صلح سازمان ملل متحد: چارچوب هاي مفهومي و كاركردهاي عملياتي

اين مقاله با در نظر گرفتن اهميت عمليات حفظ صلح سازمان ملل متحد به عنوان ابزاري براي امنيت بين المللي و سياست خارجي قدرت هاي بزرگ، به دنبال فهم و بررسي چگونگي نق شآفريني قدرت هاي بزرگ در چارچوب شوراي امنيت به عنوان ركن اجرايي سازمان ملل متحد و مسئول اوليه حفظ صلح و امنيت بي نالمللي از طريق عمليات حفظ صلح است. از اين رو مقاله به چگونگي ايفاي نقش اعضاي دائم شوراي امنيت سازمان ملل متحد در منازعات داخلي پس از جنگ سرد م يپردازد. براي پاسخ به اين سؤال، ابتدا چارچوب مفهومي عمليات حفظ صلح سازمان ملل متحد و نقش شوراي امنيت در عمليات حفظ صلح بررسي و سپس با تشريح ديدگاه يكايك اعضاي دائم شوراي امنيت درباره عمليات حفظ صلح و بيان اهميت آن براي هر يك از اعضاي دائم شورا، به اين مسئله توجه مي شود كه بين عمليات حفظ صلح و امنيت بين المللي قدرت هاي بزرگ رابطه اي انكارناپذير و ناگسستني وجود دارد؛ به گونه اي كه ميتوان گفت عمليات حفظ صلح جايگزيني براي امنيت دسته جمعي است كه سازمان ملل متحد بر پايه آن تأسيس شده است. اما از ابتداي تأسيس اين سازمان، رقابت بين قدرت هاي بزرگ، توانايي سازمان ملل متحد را در تحقق اقدامات امنيت دسته جمعي با چالش مواجه كرد؛ بدين نحو كه قدرت هاي بزرگ تمايلي به برداشتن گام هايي براي عمليات حفظ صلحي كه خارج از حوزه منافع آنها باشد، ندارند و حتي در مواردي بدون رضايت قدر تهاي بزرگ، هيچ گونه حفظ صلحي وجود ندارد.