عنوان مقاله :
شكلهاي فسفر خاك در چهار رديف ارضي از مناطق اصفهان و شهركرد
عنوان به زبان ديگر :
Soil Phosphorus Forms in Four Toposequences of Isfahan and Shahrekord Regions
پديد آورندگان :
دهقان، رمضانعلي مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي مازندران، ساري , شريعتمداري، حسين دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي , خادمي، حسين دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده كشاورزي
كليدواژه :
شهركرد , اصفهان , خاكهاي آهكي , رديف ارضي , شكلهاي فسفر
چكيده فارسي :
شناخت شكلهاي شيميايي فسفر موجود در خاك و تعيين مقدار هر يك از آنها ميتواند ضمن كمك به شناخت فرايند تكامل خاك و درك فرايندهاي ژنتيكي آن در ارزيابي حاصلخيزي خاك نيز به كار رود. در اين پژوهش20 نمونه خاك از اعماق صفر تا 30 سانتيمتري و 30 تا 60 سانتيمتري در موقعيتهاي بالا، ميانه و پايين چهار رديف ارضي نواحي خشك (جي و زيار اصفهان) و نيمه خشك (فرخشهر و شهركرد) انتخاب شدند. بر روي هر رديف ارضي موقعيت بالاي شيب شامل خاك كمعمق روي مواد مادري، ميانه شيب شامل خاك غير زراعي با پوشش طبيعي منطقه و در پايين شيب اراضي كشاورزي قرار داشت. خاكها به روش دنبالهاي براي تعيين مقادير شكلهاي مختلف فسفر معدني عصارهگيري شدند. ميزان فسفر كل در خاكهاي مورد آزمايش بين 302 تا 1135 و با ميانگين 715 ميليگرم در كيلوگرم خاك قرار داشت. حدود 65 تا 89 درصد فسفر كل خاكهاي مورد مطالعه را فسفر معدني و 11 تا 35 درصد فسفر كل آنها را فسفر آلي تشكيل ميداد. مقدار فسفر معدني بين 204 تا 897 با ميانگين 571 ميليگرم در كيلوگرم خاك و و فسفر آلي بين 70 تا 238 و با ميانگين 144 ميليگرم در كيلوگرم خاك متغير بود. ميزان فسفر كل، فسفر معدني و فسفر آلي در تمامي رديفهاي ارضي مورد مطالعه از اراضي غيرزراعي به اراضي زراعي افزايش و از خاكهاي سطحي (عمق صفر تا 30 سانتيمتر) به خاكهاي عمقي (عمق 30 تا 60 سانتيمتر)كاهش نشان داد. در خاكهاي مورد مطالعه آپاتايت (Ca10-P)، فسفاتهاي آلومينيوم (Al-P)، اكتاكلسيم فسفات (Ca8-P)، فسفاتهاي آهن(Fe-P)، فسفاتهاي محبوس در اكسيدهاي آهن (Oc-P) و ديكلسيم فسفات (Ca2-P) به ترتيب بيشترين درصد از فسفات معدني خاكها را شامل ميشدند.
چكيده لاتين :
Studying soil phosphorus fractions is useful in understanding soil pedogenesis as well as soil fertility. In this reseach, 20 soil samples were taken from different depths of 0-30 and 30-60 cm of upper-slope, mid-slope and lower-slope positions of four toposequences in arid (Jei and Ziar in Isfahan) and semiarid (Farokhshahr and Shahrekord) regions. In each toposequence, the soil depth was relatively low at the upper-slope position and increased toward the lower-slope. The soils in upper-slope and mid-slope were under scarce native vegetation where the soil in lower-slope was under farming activities. Soil phosphorus (P) fractionation was carried out using sequential extraction. The total soil phosphorus was in the range of 302-1135 with an average of 715 mg/kg. About 65-89% of total phosphorus were inorganic, and 11-35% organic. The amount of inorganic and organic P in the soil samples was in the range of 204-897 with an average of 571, and 70-238 with an average of 114 mg/kg, respectively. The amount of total, inorganic and organic P increased from upper-slope toward the arable lands and decreased from topsoil to subsoil in all toposequences. In the studied soils, apatite ( Ca10-P ), aluminum phosphates(Al-P), octacalcium phosphates( Ca8-P ), iron phosphates (Fe-P), iron oxides occluded phosphates( OC-P ) and dicalcium phosphates( Ca2-P ) were the major constituents of the soil inorganic phosphates, respectively.
عنوان نشريه :
توليد و فرآوري محصولات زراعي و باغي
عنوان نشريه :
توليد و فرآوري محصولات زراعي و باغي