ميزان و منابع استرس در آموزش باليني و ارتباط آن با برخي ويژگيهاي دانشجويان، مربيان و محيط بالين

The Rate and Resources of Stress in Clinical Education and its Relationship with Some Characteristics of Students, Instructors and Clinical Environment

مقدمه: دانشجويان پرستاري عوامل استرس‌زاي متعددي را در آموزش باليني خود تجربه مي‌كنند كه سبب افت يادگيري و عملكرد باليني آن‌ها مي‌گردد. مطالعه حاضر با هدف سنجش ميزان استرس و منابع استرس زا در دانشجويان پرستاري و ارتباط آن با برخي ويژگيهاي دانشجويان، مربيان و محيط بالين انجام شد. روش كار: در پژوهشي توصيفي و مقطعي، نمونه‌اي 256 نفري به روش تصادفي طبقه‌اي از دانشجويان پرستاري دانشگاه آزاد اسلامي فلاورجان در سال 1395 انتخاب شد. ابزار مطالعه شامل پرسشنامه‌هاي اطلاعات فردي، استرس درك شده كوهن و منابع استرس زاي آموزش باليني بود. داده‌ها با استفاده از آمونهاي آماري تي مستقل، آناليز واريانس يكطرفه و ضريب همبستگي پيرسن در سطح معني‌داري 0/05 با كاربرد نرم افزار SPSS/21 تحليل شد. يافته‌ها: اكثريت دانشجويان (96/1%) سطح استرس خود را متوسط و بالا گزارش نمودند. سن دانشجويان با ميزان استرس همبستگي مثبت معني‌داري داشت (0/037 = P). بيشترين و كمترين منابع استرس زا، به ترتيب مربوط به حيطه‌هاي احساسات ناخوشايند و ارتباطات بين فردي بود. بيشترين عوامل تنش زا به ترتيب مربوط به "زجر كشيدن بيماران بدحال"، "تميز كردن بيمار بعد از دفع"، "تذكر مربي در حضور پزشكان و پرسنل"، و "برقراري ارتباط با مربي" بود. نمرات منابع استرس زا همبستگي معكوس معني‌داري با سابقه كار باليني (0/014 = P) و سن مربيان (0/029 = P) داشت. نتيجه گيري: سطوح بالاي استرس مي‌تواند سبب كاهش يادگيري و كيفيت آموزش باليني گردد، توصيه مي‌شود دوره‌هاي آموزشي مديريت استرس بويژه در زمان كارآموزي در عرصه براي دانشجويان و دوره‌هاي مهارتهاي ارتباطي براي مربيان باليني برگزار شود.

Introduction: Nursing students experience multiple stressors in their clinical education which can reduce their clinical learning and performance. The purpose of this study was to measure stress and stressful resources in nursing students and its relation with some characteristics of students, instructors and clinical environment Methods: In a descriptive and cross-sectional study, a sample of 256 subjects was selected by stratified random sampling among nursing students of Islamic Azad University, Falavarjan Branch in 2016. The instrument of this study consist three questionnaires including individual information, Cohen perceived stress scale and stressful sources of clinical education questionnaire. Data were analyzed by independent t-test, ANOVA and Pearson correlation coefficient tests at a significant level of 0.05, using SPSS/21 software. Results: The majority of students (96.1%) reported moderate and high levels of stress. Age of students had a significant positive correlation with stress level (P = 0.037). The most and least stressful sources, respectively, relate to areas of unpleasant feelings and interpersonal communication. Most stressors were related to "distressing sick patients", "cleaning the patient after stool deification", " instructor note in the presence of doctors and personnel" and "communicating with the instructor" respectively. The scores of stress-related sources had a significant negative correlation with the clinical work experience (P = 0.014) and the age of instructors (P = 0.029). Conclusions: High levels of stress can reduce the students learning and quality of clinical education. Therefore, providing stress management training courses, especially during the internship course for the students and communication skills courses for the clinical instructors are recommended.