تحليل صدوري متني روايات تفسيري پيامبر در منابع فريقين

تحليل صدوري و متني روايات تفسيري پيامبر اكرم2، موضوعي پويا و از جهت ضرورت، از مورد نيازترين مباحث در بين مسائل علوم قرآني و حديث و نيز تفسير قرآن به شمار مي‌رود. در اين تحقيق سعي شده اولاً روايات تفسيري پيامبر2 در يك روش تطبيقي و از طرفي، از بين منابع تفسيري فريقين، اهمّ منابع تفسيري شيعي و اهل سنت مورد بررسي قرار بگيرد؛ ثانياً در بحث نحوۀ برخورد مفسران با اين روايات تفسيري، مسائلي چون شناسايي روش‌هاي تعامل آن‌ها براساس معيارهاي موجود، و نيز توجه به نقاط اشتراك و افتراق آن‌ها، و از همه مهم‌تر تحليل صدوري و متني اين روايات، مورد كاوش قرار گرفته است؛ ثالثاً توجه به اعتبار و جايگاه روايات تفسيري منقول از پيامبر2 از ديدگاه مفسران فريقين، مسئلۀ ديگري است كه در اين مقاله به آن اشاره شده است. همچنين، در بررسي و تحليل صدوري و متني كه از برخورد مفسران فريقين با اين روايات تفسيري به عمل آمد، سه گروه، قابل‌ملاحظه‌اند: گروهي كه تنها به نقل روايات بسنده كرده و گروهي كه افزون بر نقل، و ضمن آوردن روايات نبوي، اين روايات را مورد تحليل سندي و متني قرار داده و با توجه به تسلط آن‌ها در حوزۀ علم‌الحديث و واقف بودن ايشان به علوم حديثي ازجمله علم رجال، طرق روايتي مختلفي را براي روايات مذكور آورده و علاوه بر نقد و بررسي و در صورت ضعيف بودن روايتي، چه از جهت متني و چه از جهت سندي، به دلايل ضعف آن‌ها مي‌پردازند. گروه سوم هم مفسراني هستند كه روايات تفسيري را به صورت تطبيقي با روايات اهل بيتg، مورد مقايسه يا نقد قرار داده‌اند.