نسبت همكاري اقتصادي بين كشورها با صلح و امنيت

Economic Cooperation between Countries and International Peace and Security

بي گمان يكي از مهم ترين موضوع ها در حوزه روابط بين الملل به ويژه در دنياي پيچيده كنوني، صلح و امنيت بين كشورها و چگونگي پديد آوردن آن است. اين مقاله تلاش مي كند به اين پرسش پاسخ دهد كه همكاري هاي تجاري و اقتصادي چه تاثيري بر صلح و ثبات و امنيت دارند؟ و تا چه ميزان و در چه شرايطي اين دو پديده با يكديگر در ارتباط هستند؟ پاسخ فرضي مقاله كه در پي بررسي آن هستيم اين است كه «تقويت همكاري اقتصادي و تجاري، به صلح و ثبات كمك مي كند و مي تواند پايه هاي آن را تحكيم كند». توضيح داده شده است كه حتي در شرايط وجود اختلافات سياسي و روابط مناقشه انگيز (مثال چين و تايوان) امكان تجارت وجود دارد؛ هرچند با مشكلاتي جدي روبه رو است. همچنين تجارت مي تواند در بسياري از موارد، موجب تسهيل ساير جنبه هاي روابط ازجمله روابط سياسي شود و در صورت استفاده از ظرفيت هاي منطقه اي، اين الگو مي تواند در روابط ايران با همسايگان نيز مورد استفاده قرار گيرد. چارچوب نظري به كاررفته در اين مقاله نظريه ليبراليسم، به طوركلي، است و ضمن پرداختن به اصول و مباني اصلي آن، رخدادهاي تاريخي موردنظر در اين چارچوب مورد تحليل قرار مي گيرد. اما به منظور بالا بردن قدرت تحليل و توضيح تناقض ها به سه نظريه ديگر نيز تنها اشاره اي شده است.