پديد آورندگان :
امانلو، حميد دانشگاه زنجان - دانشكده كشاورزي , زحمت كش، داوود دانشگاه زنجان - دانشكده كشاورزي , نيكخواه، علي دانشگاه تهران - دانشكده كشاورزي
كليدواژه :
تفاوت كاتيون و آنيون , نزديك زايش , پيش از زايش , دانه گندم آسياب شده
چكيده فارسي :
براي تعيين اثرات دانه گندم آسياب شده در جيره‌هاي پيش از زايش روي سلامت و عملكرد گاوهاي شيري، تعداد 24 راس گاو و 16 راس تليسه هلشتاين‌كه در اواخر آبستني بودند، مورد استفاده قرار گرفت. گاوها بر اساس تعداد زايش به سه بلوك تقسيم و سپس به‌طور تصادفي به دو جيره آزمايشي اختصاص داده شدند. جيره‌هاي آزمايشي شامل جيره داراي گندم با 1/62 مگا كالري انرژي خالص شيردهي در كيلوگرم ماده خشك، 14/8 درصد پروتئين خام، 42/1 درصد كربوهيدرات غيراليافي، تفاوت كاتيون- آنيون 64- ميلي‌اكي‌والان در كيلوگرم ماده خشك و جيره داراي جو و سبوس با 1/59 مگا كالري انرژي خالص شيردهي در كيلوگرم ماده خشك، 14/8 درصد پروتئين خام، 38/2 درصد كربوهيدرات غيراليافي، تفاوت كاتيون- آنيون 48- ميلي‌اكي‌والان در كيلوگرم ماده خشك بودند. گاوها به‌طور ميانگين از 4±24 روز پيش از زايش با جيره‌هاي آزمايشي به‌صورت گروهي تغذيه شدند و پس از زايش تا 21 روز با جيره يكسان تغذيه شدند. ميانگين خوراك مصرفي در پيش از زايش، توليد و تركيب شير، متابوليت‌هاي خون، فعاليت مربوط به خوردن، نشخوار كردن و جويدن، pH ادرار و مدفوع، وزن و زمان افتادن جفت، طول آبستني، وضعيت زايش، وزن بدن و امتياز وضعيت بدني و بيماري‌هاي متابوليكي مورد بررسي قرار گرفتند. ميانگين خوراك مصرفي در جيره داراي گندم نسبت به جيره داراي جو و سبوس بالاتر بود (11/56 در مقابل 10/74 كيلوگرم بر اساس ماده خشك)، اما تفاوت معني‌دار نبود. شير توليدي در جيره داراي گندم در مقايسه با جيره داراي جو و سبوس افزايش غير معني‌دار داشت. مقدار چربي شير توليدي در جيره داراي گندم در مقايسه با جيره داراي جو و سبوس افزايش معني‌دار (0/025> P ) داشت. كلسيم خون در گاوهاي تغذيه شده با جيره داراي گندم نسبت به گاوهاي تغذيه شده با جيره داراي جو و سبوس افزايش معني‌دار (0/005> P ) داشت، هم‌چنين گلوكز خون در گاوهاي تغذيه شده با جيره داراي گندم نسبت به گاوهاي تغذيه شده با جيره داراي جو و سبوس افزايش معني‌دار (0/011> P ) داشت. pH ادرار در هفته آخر منتهي به زايش در گاوهاي تغذيه شده با جيره داراي گندم در مقايسه با گاوهاي تغذيه شده با جيره داراي جو و سبوس كاهش معني‌داري (0/003> P ) داشت. با استفاده از گندم در جيره‌هاي پيش از زايش مي‌توان از DCAD پايين و خوش خوراكي گندم سود جست و با القاي اسيدوز متابوليكي خفيف از بروز تب شير پيشگيري نمود و باعث كاهش بيماري‌هاي متابوليكي در نزديكي زايش گرديد .
چكيده لاتين :
24 Holstein cows and 16 Holstein heifers in close-up period were used to evaluate the effects of ground wheat grain in prepartum diets on health and performance of dairy cows. Cows were blocked based on parity (three groups) and then randomly assigned to two experimental diets. Study rations included a treatment containing wheat with 1.62Mcal/kg NEL, 14.8%CP, 42.1%NFC, and –64meq/Kg DCAD and another treatment was composed of barley and wheat bran with 1.59Mcal/kg NEL, 14.8%CP, 38.2%NFC, and –48meq/Kg DCAD. Cows were fed experimental diets in group, on average 24%4 days prior to parturition, and they were fed the same ration up to day 21 postpartum. Average feed intake prior to confining, milk yield and composition, blood metabolites, feeding and chewing activity, urine and feces pH, placenta weight and time of its omitted, pregnancy duration, parturition status, body weight and BCS, and metabolic disorders were evaluated in this research. Average feed intake for wheat treatment was more than barley and wheat bran treatment (11.56 in contrast to 10.74, Kg DM), but it was not statistically significant. Milk production in wheat treatment had no significant increase. Milk fat yield in wheat treatment had a higher value compared to barley and wheat bran treatment (P<0.025). Blood calcium in wheat treatment was significantly higher (P<0.005), and blood glucose in wheat treatment was significantly higher than barley and wheat bran treatment (P<0.011). Changes in body weight and BCS, pregnancy duration and parturition status were not significantly different between treatments. Urine pH in wheat treatment had a significant decrease in the last week prior to parturition (P< 0.003).
