بررسي فراواني استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين و تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي آنها در بيماران بستري در بيمارستان امام رضا (ع) بيرجند

Prevalence of Methicillin-resistant Staphylococcus aureus and their antibiotic resistance patterns in patients hospitalized in Birjand-based Imam Reza Hospital

زمينه و هدف: استافيلوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين (MRSA)، از جمله عوامل مهم عفونت هاي بيمارستاني و اكتسابي از جامعه بوده كه تشخيص به موقع و صحيح آن ضروري مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي و فراواني استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين جداشده از بيماران بستري در بيمارستان امام رضا (ع) بيرجند انجام شد. روش تحقيق: در اين مطالعه مقطعي، تعداد 102 جدايه باليني استافيلوكوكوس اورئوس مورد بررسي قرار گرفت. جدايه هاي استافيلوكوكوس اورئوس با روش هاي متداول ميكروب شناسي و همچنين روش PCR (ژن coa) تاييد شدند. الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي جدايه ها با استفاده از روش ديسك ديفيوژن براساس رهنمودهاي CLSI تعيين گرديد. مقاومت به متي سيلين در جدايه ها، با روش PCR (ژن mceA) مورد بررسي قرار گرفت. در نهايت داده ها توسط نرم افزار SPSS (نسخه 16) تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: در مطالعه حاضر به ترتيب: 50/9 درصد و 58/8 درصد جدايه استافيلوكوكوس اورئوس با استفاده از روش ديسك ديفيوژن و PCR مقاوم به متي سيلين گزارش شد. بيشترين مقاومت آنتي بيوتيكي در سويه هاي MRSA، نسبت به پني سيلين (96/6%)، اريترومايسين (45%) و سيپروفلوكساسين (36/6%) بود. در مطالعه حاضر، مقاومت به آنتي بيوتيك هاي آزيترومايسين، اريترومايسين، سيپروفلوكساسين، جنتاميسين، مينوساكيلين و ريفامپين به طور معني داري در سويه هاي MRSA نسبت به استافيلوكوكوس اورئوس حساس به متي سيلين (MSSA) بيشتر گزارش شد (0/05>P). نتيجه گيري: درصد جدايه هاي استافيلوكوكوس اورئوس در بيماران بستري از نوع سويه مقاوم به متي سيلين بوده كه اين موضوع حتي با دامنه وسيع تري در ژنوتيپ آن ها مورد تاييد مي باشد.

Background and Aim: As one of the major causes of hospital and community acquired infections، Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) requires accurate and timely diagnosis. This study aimed to investigate the prevalence and antibiotic resistance patterns of MRSA in patients hospitalized in the Birjand-based Imam Reza hospital. Materials and Methods: In this cross-sectional study، a total of 102 clinical Staphylococcus aureus isolates were evaluated. Staphylococcus aureus isolates were confirmed via conventional microbiological and PCR methods (coa gene). The antimicrobial resistance patterns of the isolates were determined using the Kirby-Bauer disk-diffusion based on CLSI guidelines. Resistance to methicillin in the isolates was confirmed by means of PCR method (mceA gene). Finally، the obtained data was analyzed using SPSS software (version 16). Results: In this study، 50.9% and 58.8% of Staphylococcus aureus isolates were reported as methicillin-resistant using the Kirby-Bauer disk-diffusion and PCR methods، respectively. The highest antibiotic resistance in MRSA strains was found to penicillin (96.6%)، to erythromycin (45%)، and to ciprofloxacin (36.6%). In present study، resistance to azithromycin، erythromycin، ciprofloxacin، gentamicin، minocycline، and rifampin in MRSA isolates was significantly greater than Methicillin-sensitive Staphylococcus aureus (P<0.05). Conclusion: A significant percentage of MRSA isolates in the hospitalized patients was resistant to methicillin، which is confirmed even with a wider range in their genotype.