تاثير نماز بر سلامت روحي و رواني انسان

نماز ارتباط صميمانه اي است ميان انسان و خدا، بطوريكه وقوف خاشعانه و خاضعانه ي انسان در نماز، در برابر خداوند متعال به او نيرويي معنوي مي بخشد كه حس صفاي روحي و آرامش قلبي، امنيت رواني وسلامت رواني را در او پديد مي آورد. امروزه اعتقاد برا ين است كه با پيشرفت علم و فن آوري آمار بيماريهاي رواني بالا رفته است و بيش از پيش شاهد مشكلات و معضلاتي هستيم كه برجسم و روح انسانها تأثير گذاشته است.اگر چه هيچ فردي در مقابل مشكلات رواني مصونيت ندارد واين خطر ممكن است هر فردي را تهديد كند ولي بايد اين واقعيت را پذيرفت كه چنانچه افراد ظرفيت رواني و ايمان قلبي خود را بالا برده و خود را مقاوم سازند،مي توانند شيوه هاي حل مسأله و رويارويي با مشكلات را فرا گرفته و كمك بزرگي در جهت پيشگيري از مبتلا شدن به بيماري رواني داشته باشند. همچنين اين مقاله براساس تركيبي ازروش تحقيق توصيفي از نوع زمينه يابي وروش تاريخي انجام شد ودر تحليلا از منابعي همچون قرآن كريم و منابع اسلامي و كتب روانشناسي و روان درماني اتخاذ و اقتباس شده؛ همچنين تلاش شده است با نگاهي تحليلي به موضوع پرداخته شود ودرانتها بتوان براساس يافته ها وپيشنهادات براي توسعه ي نماز وبهداشت فردي-اجتماعي گام هايي برداشت. حاصل سخن اينكه يكي از فرائضي كه مي تواند بيشترين نقش را درمقابله با ناهنجاري هاي روحي و رواني داشته باشد نماز است كه جهت قرب به خدا اقامه مي شود .ومي توان گفت كه مهم ترين تأثيري كه نماز دارد كاهش فشار رواني وتامين امنيت جسمي و رواني انسان هاست