تاثير ضريب تخليه مجاز رطوبتي بر نياز آبياري و شاخص هاي گياهي چمن در آبياري قطره اي زير سطحي

Effect of Maximum Allowable Depletion on Irrigation Use and Plant Parameters of Grass under Subsurface Drip Irrigation Management

ضريب تخليه مجاز رطوبتي از خاك با اثر گذاري بر تعداد آبياري در دوره رشد به عنوان يك ابزار مديريتي براي صرفه جويي مصرف آب قابل استفاده است. هدف از اين تحقيق بررسي تاثير مقدار ضريب تخليه مجاز رطوبتي بر دور آبياري، ميزان آب كاربردي و شاخص هاي رشدي و ريشه گياه چمن در آبياري قطره اي زيرسطحي مي باشد. سه تيمار مديريت آبياري شامل حداكثر تخليه مجاز رطوبت ازخاك برابر 40 درصد W1 شصت درصد (W2) و 80 درصد (W3) در قالب طرح آماري بلوك هاي كاملاً تصادفي در سه تكرار در سال هاي92-1391 در دانشگاه صنعتي اصفهان اجرا شد. براي اعمال دقيق مديريت آبياري رطوبت خاك به طور روزانه با استفاده از دستگاه رطوبت سنج GMK-770S در عمق توسعه ريشه چمن اندازه گيري شد. شاخص هاي ظاهري چمن شامل رنگ، شدت رشد ارتفاعي، وزن تر، وزن خشك سبزينه و شاخص هاي رشد ريشه شامل تراكم حجمي،تراكم وزني ريشه تازه و تراكم وزني ريشه خشك، به صورت دوره اي برداشت شدند. اين شاخص ها با آزمون چند دامنه اي دانكن مورد تحليل قرار گرفت و نتايج حاصله نشان داد كه تيمارهاي آبياري تاثير معني دار روي شاخص هاي رشد ريشه و اندام هوايي مورد بررسي نداشت. در عمق 13-0 سانتي متري بيشترين مقدار تراكم حجمي ريشه، تراكم وزني ريشه تر و خشك به ترتيب در تيمار آبياريW1، W2 وW3 مشاهده شد و به طور متوسط 80/14 درصد اين سه شاخص در عمق 5-0 سانتي متر و 19/86 درصد آن در عمق 13-5 سانتي متر بود. بيشترين وزن خشك سبزينه با متوسط 3/93 گرم بر روز در تيمار آبياري W1 و كمترين وزن خشك سبزينه با متوسط 3/21گرم بر روز در تيمار آبياري W3 مشاهده شد. به طور كلي نتايج دلالت بر آن داشت كه افزايش مقدار ضريب تخليه مجاز رطوبتي تا حدود 80 درصد در بافت لوم رس سيلتي در سيستم آبياري قطره اي زير سطحي چمن موجب كاهش كمي در رشد اندام هوايي و ريشه چمن ميكس اسپورت مي شود. بنابراين افزايش ضريب تخليه مجاز رطوبتي به عنوان يك راهكار مديريتي در صرفه جويي مصرف آب در شرايط بحران آب با كمترين اثر منفي بر شاخص هاي ظاهري گياه چمن مي تواند مورد قبول قرار گيرد.

Maximum Allowable Depletion (MAD) by affecting on number of irrigation in growing season and irrigation use reduction can be used as a managerial tool to save water. The purpose of this study was to investigate the effect of MAD in irrigation interval, applied irrigation water, top and root growth of grass under subsurface drip irrigation system. Three irrigation treatments which were MAD equal to 40%(W1), 60%(W2), and 80%(W3) arranged in a randomized complete blocks statistical design with three replications in 2012 and 2013 in Isfahan University of Technology. The soil moisture was measured daily using Moisture Meter GMK-770S in the root zone depth of grass to manage irrigation. The apparent parameters and root parameters of grass were collected periodically. These parameters were analyzed by Duncan's multiple range test and the results showed that the irrigation treatments had no significant effect on the root growth parameters and top weight. In the depth of 0-13 cm the maximum root volumetric density and fresh and dry root weighted density were occurred in W1, W2 and W3 treatments, respectively. On the average, 80.14% of the mentioned parameters were in of 0-5 cm depth and 19.86% of them were in of 5-13 cm depth. The maximum (3.93g/day) and minimum (3.21/day) dry biomass were observed in W1 and W3 treatments, respectively. Overall, the results indicated that although the increment of MAD to 80% in a clay-loam soil slightly decreased the shoot and root growth of mix sport grass under a subsurface drip irrigation system, it is a reasonable management solution with the aim of conserving water in the water shortage condition which had the least negative effect on apparent parameters of grass.