كاهش علائم وسواس در بيماران مبتلا به وسواس فكري و عملي مقاوم به درمان از طريق درمان مبتني بر پذيرش و تعهد

Alleviation of obsessive symptoms in treatment-resistant obsessivecompulsive disorder using acceptance and commitment-based therapy

سابقه و هدف: پژوهش حاضر، به بررسي اثربخشي استفاده از روش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در درمان اختلال وسواس فكري و عملي مقاوم به درمان در 3 بيمار مبتلا پرداخته است. مواد و روش ها: يك طرح تك موردي در سه بيمار مبتلا به وسواس مقاوم به درمان استفاده شد. به منظور سنجش بيماران، مقياس وسواس فكري و عملي ييل-براون، پرسشنامه اضطراب و افسردگي بك و نيز يك مقياس فرآيندي مور استفاده قرار گرفت. نتايج: نتايج حاكي از كاهش چشم گير در علائم وسواسي، نمرات افسردگي و اضطراب، ميزان اعتقاد به افكار وسواسي، پريشان زايي افكار وسواسي و لزوم پاسخ دهي به آنها در سنجش پس از درمان بود و اين كاهش ها تا يك ماه پس از درمان نيز حفظ شد. نتيجه گيري: فرآيند درمان و نتايج به دست آمده در اين پژوهش حاكي از آن است كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي تواند روش درماني موثري براي بيماران مبتلا به وسواس مقاوم به درمان باشد.

Background: This study aimed to evaluate the effectiveness of an acceptance and commitment-based therapy (ACT) for three patients with treatment-resistant obsessive compulsive disorder (OCD). Materials and Methods: A single case-design was carried out on three patients with treatment-resistant OCD. Data were collected using a Yale Brown obsessive compulsive scale, Beck depression inventory-II, Beck anxiety inventory and a processing measure. Results: Results showed a significant alleviation in obsessive symptoms, scores of anxiety and depression, believability and distress of obsessions and need to response to them in posttest among three patients and the alleviation continued for 1-month follow-up. Conclusion: Results of this study show that the acceptance and commitment-based therapy can be an effective treatment for patients with treatment-resistant OCD.