بررسي مقاومت دارويي سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس و سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از نمونه هاي محيطي بيمارستان هاي آموزشي شهر همدان در سال 1395 با روش هاي ديسك ديفيوژن و حداقل غلظت بازدارنده

Study of drug resistance of Staphylococcus aurous and Pseudomonas aeruginosa strains isolated from environmental samples of Hamadan educational hospitals in 2017 using disk diffusion and minimum inhibitory concentration

سابقه و هدف: استافيلوكوكوس اورئوس و پسودوموناس آئروژينوزا از مهم ترين باكتري هاي ايجادكننده عفونت هاي بيمارستاني مي باشند كه نسبت به اكثر آنتي بيوتيك ها مقاومت يافته اند. هدف از اين مطالعه ارزيابي مقاومت دارويي سويه هاي استافيلوكوكوس اورئوس و سودوموناس آئروژينوزاي جدا شده از نمونه هاي محيطي بيمارستان هاي آموزشي همدان با روش هاي ديسك ديفيوژن و حداقل غلظت بازدارنده ( MIC) مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي-مقطعي، 400 نمونه از بيمارستان هاي آموزشي شهر همدان جمع آوري گرديد. جهت ارزيابي حساسيت آنتي بيوتيكي به 10 آنتي بيوتيك رايج از روش انتشار در آگار (كربي بائر) استفاده شد. و جهت تعيين MIC باكتري هاي مورد مطالعه از آنتي بيوتيك هاي ونكومايسين و سيپروفلوكساسين استفاده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS آناليز شد. نتايج: از مجموع 400 نمونه جمع آوري شده، 39 ايزوله (9/7 درصد) پسودوموناس آئروژينوزا و 28 ايزوله (7 درصد) استافيلوكوكوس اورئوس بودند. استافيلوكوكوس اورئوس بيشترين مقاومت را در برابر آنتي بيوتيك افلوكساسين (82/1 درصد) نشان داد. و بيشترين مقاومت دارويي عليه پسودوموناس آئروژينوزا مربوط به مروپنم (82 درصد) بود. همچنين، بيشترين MIC و ماكزيمم غلظت كشندگي (MBC) براي استافيلو كو كوس اورئوس به ترتيب 128 و 256 در برابر ونكومايسين بود. در پسودوموناس آئروژينوزا نيز بيشترين MIC و MBC در برابر سيپروفلوكساسين به ترتيب 128 و 256 گزارش شد. نتيجه گيري: استافيلوكوكوس اورئوس و پسودوموناس آئروژينوزا بيشترين مقاومت را به ترتيب به آنتي بيوتيك هاي افلوكساسين و مروپنم نشان دادند. با توجه به افزايش سريع مقاومت آنتي بيوتيكي، ارزيابي دقيق الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي باكتري ها ضروري مي باشد.

Background: Staphylococcus aureus and Pseudomonas aeruginosa are the most important bacteria causing the nosocomial infections, which are resistant to most of the antibiotics. The aim of this study was to evaluate the drug resistance of S. aureus and P. aeruginosa strains isolated from environmental samples of Hamedan educational hospitals using disk diffusion and minimum inhibitory concentration (MIC) methods. Materials and Methods: In this descriptive cross-sectional study, 400 samples were collected from Hamedan educational hospitals. To assess the antibiotic susceptibility of 10 common antibiotics, the agar dilution (Kirby-Bauer) method was used. Also, to determine the MIC of S. aureus and P. aeruginosa, vancomycin and ciprofloxacin antibiotics were used. Results: From a total of 400 samples, 39 (9.7%) isolates were P. aeruginosa and 28 (7%) were S. aureus. Staphylococcus aureus showed the highest resistance to ofloxacin (82.1%) and the highest drug resistance to P. aeruginosa was related to meropenem (82%). Also, the highest MIC and maximum bactericidal concentration (MBC) for S. aureus to vancomycin were 128 and 256, respectively. In P. aeruginosa, the highest MIC and MBC to ciprofloxacin were 128 and 256, respectively. Conclusion: Staphylococcus aureus and P. aeruginosa showed the highest resistance to ofloxacin and meropenem, respectively. Considering the rapid increase of antibiotic resistance, accurate evaluation of the antibiotic resistance pattern of the bacteria is required.