عنوان مقاله :
مقايسه سطح سرمي اپلين و حداكثر اكسيژن مصرفي در مردان چاق فعال و غيرفعال
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of serum apelin levels and maximal oxygen consumption in active and inactive obese men
پديد آورندگان :
عباسي، سالار دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام , نيك سرشت، محمود دانشگاه آزاد اسلامي واحد ايلام - گروه فيزيولوژي ورزش
كليدواژه :
پپتيد اپلين-13 , شاخص توده بدن , حداكثر اكسيژن مصرفي , آمادگي جسماني
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
اپلين اديپوكايني است كه ممكن است در تنظيم متابوليسم انرژي نقش مهمي داشته باشد. چاقي و فعاليت بدني از عواملي هستند كه غلظت اپلين را تحت تاثير قرار مي دهند، اما مشخص نشده است كه اثر كدام يك برجسته تر است. بنابراين، هدف مطالعه حاضر مقايسه سطح سرمي اپلين-13 و حداكثر اكسيژن مصرفي در مردان چاق فعال، چاق غيرفعال و نرمال غيرفعال مي باشد.
مواد و روش ها
در اين مطالعه مقطعي 45 مرد سالم (سن 46-34 سال) در يكي از گروه هاي زير قرار گرفتند: 1) چاق فعال (16 نفر): شاخص توده بدن BMI)=28-33.9)كيلوگرم/مترمربع و كسب 5-3 امتياز در پرسشنامه سطح فعاليت بدني؛ 2) چاق غيرفعال (18 نفر): BMI= 28-33.9 كيلوگرم/مترمربع و كسب 1 امتياز در پرسشنامه سطح فعاليت بدني؛ و 3) نرمال غيرفعال (11 نفر): BMI=18.5-24.9 كيلوگرم/مترمربع و كسب 1 امتياز در پرسشنامه سطح فعاليت بدني. از آزمودني ها نمونه خون در حالت ناشتا گرفته شد، سپس سطح سرمي اپلين-13 به روش الايزا اندازه گيري شد. حداكثر اكسيژن مصرفي به روش غيرورزشي و بر اساس سطح فعاليت بدني برآورد شد.
نتايج
تحليل واريانس يك طرفه نشان داد كه تفاوت معني داري در سطح سرمي اپلين-13 بين گروه ها وجود ندارد (0/73=P). همچنين، حداكثر اكسيژن مصرفي در گروه چاق غيرفعال به طور معني داري در مقايسه با ديگر گروه ها پايين تر بود (0/001≤P) ، اما بين گروه نرمال غيرفعال و چاق فعال تفاوت معني داري مشاهده نشد (0/14=P).
نتيجه گيري
به نظر مي رسد كه سطح متوسط فعاليت بدني و چاقي نوع يك نمي تواند غلظت اپلين-13 سرم را تغيير دهد. علاوه بر اين، مي توان پيشنهاد كرد كه چاقي و فعاليت بدني اثرات معكوس و يكساني بر حداكثر اكسيژن مصرفي دارند.
چكيده لاتين :
Backgrounds: Apelin is an adipokine that may play a significant role in regulating energy
metabolism. Obesity and physical activity are factors that affect the concentration of apelin,
but it is not known which one is more prominent. Thus, the aim of this study was to compare
the serum levels of apelin-13 and the maximal oxygen consumption (VO2max) in men who
are inactive normal-weight, active and inactive obese.
Materials and Methods: Forty-five healthy men (age range, 34-46 years) were assigned to
one of the following groups. 1) active-obese: body mass index (BMI)=28-33.9 kg/m2, 3-5
score in the physical activity rate questionnaire (PAR-Q) and n=16; 2) inactive-obese: BMI
= 28-33.9 kg/m2, 1 in PAR-Q and n=18; 3) inactive normal-weight: BMI=18.5-24.9 kg/m2, 1
in PAR-Q and n=11. Blood samples were collected from the subjects in a fasting state; then,
the serum level of apelin-13 was measured by the ELISA method. The VO2max was
estimated by the non-exercise method and based on the PAR-Q.
Results: One-way ANOVA showed that there was no significant difference in the serum
levels of apelin-13 between the groups (P=0.73). It was found that VO2max was
significantly lower in the inactive-obese group compared to the other groups (P≤0.001);
however, no significant difference was noted between the active-obese and inactive normalweight
groups (P=0.14).
Conclusion: Findings of this study show that the moderate physical activity and type 1
obesity could not be effective in apelin-13 concentration. In addition, it can be suggested that
the obesity and physical activity indices have the same reciprocal effects in maximal oxygen
consumption.
عنوان نشريه :
فيض - دانشگاه علوم پزشكي كاشان
عنوان نشريه :
فيض - دانشگاه علوم پزشكي كاشان