اثر دونپزيل هيدروكلرايد بر اختلالات حافظه مرجع و كاركردي ناشي از تخريب الكتريكي دو طرفه هسته قاعده اي مگنوسلولاريس در مدل بيماري آلزايمر موش صحرايي

Effect of donepezil hydrochloride on reference and working memory impairment after bilateral electrical lesion of nucleus basalis magnocellularis in rats model of Alzheimer disease

زمينه و هدف : اختلال عملكرد و كاهش نورون هاي كولينرژيك قاعده قدامي مغز در زمره ابتدايي ترين وقايع پاتولوژيكي بيماري آلزايمر است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر دونپزيل هيدروكلرايد بر اختلالات حافظه مرجع و كاركردي ناشي از تخريب الكتريكي دوطرفه هسته قاعده اي مگنوسلولاريس (NBM) در مدل بيماري آلزايمر موش صحرايي انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه تجربي 56 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار به طور تصادفي در 8 گروه 7 تايي شامل كنترل، گروه تخريب NBM (تخريب دو طرفه هسته NBM با القاي جريان الكتريكي 0.5 ميلي آمپر به مدت 3 ثانيه)، گروه شاهد تخريب (ورود الكترود به هسته NBM بدون القاي جريان الكتريكي)، گروه هاي تخريب تحت تيمار با دونپزيل (0.1، 1، 5، 10 mg/kg)، گروه سالين (تخريب NBM + سالين) قرار گرفتند. در آزمون هاي اكتساب و يادآوري دستگاه ماز شعاعي هشت بازويي، الگوهاي ورود به بازوها در هر گروه براي محاسبه انتخاب بازوهاي صحيح، خطاي حافظه كاركردي، خطاي حافظه مرجع و زمان سپري شده در نظر گرفته شدند. يافته ها : تخريب الكتريكي دو طرفه هسته NBM در گروه تخريب، يادگيري فضايي را نسبت به گروه كنترل كاهش داد (P<0.05). همچنين وارد كردن الكترود به هسته NBM بدون القاء جريان الكتريكي نسبت به گروه تخريب، اثري بر يادگيري فضايي نداشت. تزريق دونپزيل بعد از القاء جريان به صورت وابسته به دوز سبب بهبود متغيرهاي خطاي حافظه فضايي نسبت به گروه تخريب شد (P<0.05). نتيجه گيري : تيمار موش هاي صحرايي با دونپزيل بعد از تخريب NBM به صورت وابسته به غلظت اختلال شناختي ناشي از تخريب را بهبود مي دهد.

Background and Objective: Dysfunction and loss of basal forebrain cholinergic neurons and their cortical projections are the earliest pathological events in the pathogenesis of alzheimer disease (AD). This study was done to evaluate the effect of donepezil hydrochloride on reference and working memory caused by mutual electrical lesion of the nucleus basalis magnocellularis (NBM) in animal model of AD. Methods: In this experimental study, 56 adult male Wistar rats were allocated into 8 group (n=7) including: control (intact), NBM lesion group, which received electrically- induced lesion (0.5 m A, 3s) in NBM, Sham group (the electrode was impaled in to the NBM with no lesion), donepezil groups (lesion + 0.1, 1, 5, 10 mg/kg/bw of donepezil hydrochloride) and vehicle group (NBM lesion+ saline). Acquisition and retention testing were done by using an eight-radial arm maze, in which, the patterns of arm entries in each group was recorded for calculating correct choice, working memory errors, reference memory error and latency. Results: The spatial learning of animals in the lesion of NBM group significantly reduced in compared to controls (P<0.05). Moreover, no effect on spatial learning was seen in the sham group compared with the lesion group. The post-lesion treatment with donepezil hydrochloride in dose-dependent manner improved the parameters of spatial memory errors in the acquisition and retention tasks in comparision with the lesion group (P<0.05). Conclusion: Treatment with donepezil hydrochloride, dose-dependently improves cognitive impairment induced by the destruction of the nucleus basalis magnocellularis.