عنوان مقاله :
اميد، شادكامي و رضايت از زندگي در افراد معلول
عنوان به زبان ديگر :
Hope, happiness and life satisfaction in people with disabilities
پديد آورندگان :
نقدي، فريبا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران , مقدم شاد، محمد دانشگاه پيام نور واحد پرند تهران
كليدواژه :
افراد دچار معلوليت , اميد , رضايت از زندگي , شادكامي
چكيده فارسي :
هدف: شادي و رضايت از زندگي و اميد مفاهيمي هستند كه اكثر مردم، در اين زندگي صنعتي و ماشيني، به دنبال آن ها هستند. مشكلات جسماني و معلوليت ازجمله عواملي هستند كه موضوعات ذكرشده را تحت تاثير خود قرار مي دهند. در اين پژوهش، ميزان اميد و شادي و رضايت از زندگي افراد معلول با افراد غيرمعلول مقايسه شده است.
روش بررسي: اين پژوهش از نوع علي مقايسه اي بوده است. براي اين منظور، 30 نفر از افراد معلول و 30 نفر غيرمعلول حاضر در سه موسسه غيردولتي معلولان، به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به سوالات پرسشنامه هاي اميد و رضايت از زندگي و پرسش نامه شادكامي پاسخ گفتند. براي تجزيه وتحليل داده ها، از روش تحليل پراكنش يك راهه استفاده شده است.
يافته ها: ميزان شادكامي و اميد و رضايت از زندگي در افراد معلول، به طور معناداري كمتر از افراد غيرمعلول بود (0٫001>p). افراد معلول شادكامي و اميد و رضايت از زندگي كمتري از خود نشان دادند.
نتيجه گيري: افراد معلول بيشتر از افراد عادي به مداخلات روان شناختي براي افزايش ميزان شادكامي و رضايت از زندگي و اميد نياز دارند.
چكيده لاتين :
Objectives: Happiness, life satisfaction and hope are concepts
that most people seek in the industrial era and machine life.
Disabilities and physical problems are among the factors
affecting the aforementioned concepts. Here we have
compared disabled individuals’ hope, happiness and life
satisfaction with those of normal subjects.
Method & Material: A causal – comparative study was
conducted. Thirty disabled individuals and 30 individuals
without disabilities were selected from three nongovernmental
institutes for the disabled through convenience sampling. The
subjects completed the questionnaires on Hope, Happiness
and Life Satisfaction. One way analysis of variance
(ANOVA) was used to analyze data.
Results: Happiness, hope, and life satisfaction were
significantly lower in persons with disabilities than those
without them (p<0.001). Disabled people have lower
happiness, hope and life satisfaction.
Conclusion: Disabled people need more psychological
interventions to boost their happiness, hope and life
satisfaction.
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني